Bir sonraki bölüm final 😭
***
Mezuniyet günü
"Esin çok güzel oldun." Diyen Açelya ile sırıtmaya başladım. Bugün biz mezun oluyorduk. Sonrasında iki aile yemek yiyecektik.
"Sen daha da güzel oldun bebeğim." Dediğimde o da gülmüştü. Ben siyah diz üstünde biten bir elbise giymiştim. O ise toz pembe dizlerinin üzerinde biten bir elbise giymişti.
Çoktan diplomaları almış kep atma işlemini başarıyla tamamlamıştık. Şimdi ise bölümdekiler ile fotoğraf çekiliyorduk.
Birazdan bizimkilerin yanına gidecektim. Annem, babam, Erva ve Caner gelmişti. Son dakika Funda teyze aramış tebrik etmişti. Gelmek istediğini ancak bacakları ağrıdığı için gelemediğini hediyesini Caner ile yolladığını söylemişti.
Ona teşekkür edip telefonu kapatmıştık. Fotoğraf işlemide bittikten sonra bizimkilerin yanına gittim.
İlk olarak elinde çiçekleriyle birlikte bekleyen babama sarılmıştım. Kulağıma hediyemin evde olduğunu fısıldamıştı. Çiçeklerimi elime aldım sonra Erva ve annemle sarıldık. En sona bıraktığım Caner'e de hafiften sarılıp hızlıca çekildim.
Babamın yanında çekiniyordum. Benim halimi anlayan annem, Erva ve babamı kolundan çekip arabaya ilerlettirdi. Ve bizi baş başa bıraktı. Annemi tatlılığından yerdim ama.
Babamlar gittikten sonra Caner'e döndüm. Sıkıca sarıldım. Onun elleri de hemen belimi buldu. Elimdeki çiçekler ezilmeye başlayınca yere attım. Zaten çimenlik bir alandaydık.
Daha da sıkı sarıldım. Sanırım Caner ile sevgili olduktan sonra temas bağımlısı olmuştum. Kollarımı çektim ve yere eğilip çiçeklerimi yerden aldım. Az buçuk hasarlılardı ama hâlâ iş görür vaziyetteydiler.
"Sana bir sürprizim var. Üzerini falan değiştireceksen önce eve sonra sürprize gideriz." Dediğinde gülümsedim.
"Olur."
....
"Caner burası çok güzel. Bayıldım." Balkondan çıkıp ona döndüm.
"Sen beğendiğin için çok güzel bir tanem."
Aylar önce şakasına internetten ev bakmıştım. Beğendiğim her evi Caner'e atıp hadi satın alalım diyordum. O ise Engin polat misali 'alırız yavrum' diyordu. Hâl böyle olunca bende yaa Canerrr mooduna giriyordum.
Neyse işte en sonra karşıma bu ev çıkmıştı. Yorumlarda bir çok kişi yazı yazmış bu ev için görüşmek falan istiyordu. Bende Caner'e atıp evlenince burada yaşayalım diye ağlıyordum. Tabi mezun olmamı beklediğimiz için adam akıllı ev alma durumumuz yoktu. Bu yüzden kesin bir şey diyemiyordu o da.
Sonradan siteye girdiğim bu evin satıldığını öğrenmiştim. Uzun zaman sona yaşadığım bir hayal kırıklığı olmuştu. Şimdi ise Caner bana bu evin bizim olduğunu söylüyordu. Hatta evlenince burada yaşayacağımızı söylüyordu.
Mutluluktan birkaç damla göz yaşım akıyordu. Bu adam ev alacak kadar zengin miydi? Para kısmına sonra takılıp Caner'e daha sıkı sarıldım.
"Teşekkür ederimm. Çok mutlu oldum."
"Ne demek bebeğim. Senin mutlu olman beni daha mutlu ediyor." Dediğinde onu öpücüklere boğmaya başladım.
"Seni yememi mi istiyorsun? Bu kadar tatlı olma valla yerim görürsün seni." Dedim.
"Seni kadar olamam."
....
Tüm aileme, sevdiklerime, arkadaşlarıma baktım. Tüm herkes toplaşıp yemek yiyorduk.
Annem, Leyla teyze ve Funda anne -kendisi öyle dememi istiyordu- kendi arasında olmayan torunları için yelek, patik model konuları,
Semih ve Güneş'in yemek konusunda yaptıkları yorumlar,
Sami baba ve babamın maç hakkındaki muhabbetleri,
Erva ve Burak'ın girdikleri sınav ve sorular hakkında tartışmaları,
Açelya ve Mustafa'nın gelecek hafta vizyona girecek film hakkında ki düşünceleri,
Ve yanımda olan beyefendinin bana olan aşk dolu bakışları.
Her şey bu kadar huzurlu hissettirmesi çok güzeldi. Sıcak, küçük ama mutlu bir aile olmuştuk.
Sevdiğim, aşık olduğum adama döndüm. O da benim gibi herkesi süzüp huzurlu bir gülümseme sunmuştu. Bana dönünce beliren gamzeleri ile içim yine sım sıcak olmuştu.
Onunlayken gözlerimin içi bile gülüyordu.
***
Uzun zaman sonra sıcaklığını hissettiğim o ortam. Bebeklerim benim.
