Bu kitapta kış bu bölüme kadar sürüyor. Bu kış nasıl kış hiç bitmiyor derseniz benim sevdiğim mevsim olduğu için bitmiyor.
Ankara'da yaşamıyorum. Ankara'da bir kış da geçirmedim. Kar ne zaman yağar hiçbir bilgim yok ama burada aralık sonunda yağacak haberiniz olsun.
*** Yılbaşı gecesi
Atkıma daha da sarınıp ilerlemeye başladım. Bu gece yılbaşı gecesiydi. Caner ile kutlama planları yapmamıştık. Açıkçası bizim için normal bir günden farkı yoktu. Sadece Caner beni bir parka acele ile çağırmıştı. Saat nerdeyse on ikiye gelmek üzereydi. Ayrıca hava oldukça soğuktu.
Bugün için ilk kar yağacak diyorlardı. Umarım karın altında ve bu soğukta beni bekletmezdi.
Dışarda insanlar vardı. Zaten beni çağırdığı yerde kabalık bir meydanın yanında kalan bir yerdi. O gelene kadar kalabalıkta bekleyebilirdim.
Geldiğimde kenra çekildim ve telefonumu çıkarıp saate baktım.
23.53
Yeni yıla çok az kalmıştı. Yeni yıl heyecanı yoktu içimde. Çok küçükken sevinirdim ve bir farkı var zannederdim. Özellikle bir ocak tatillerinde sanki her şey farklıymış gibi hissettiriyordu. Ama tabi ki bu his çocuk olan ben için geçerliydi.
Şu anki ben sadece sağlık ve mutluluk isteme taraftarıydım. Heyecan yoktu. Bugün nasılsa yarında öyle olacaktı. Hatırlardım hep oyuncak için dua ederdim. Ne salak mışım? İnsan para falan istermiş.
Bana doğru gelen sevgilimi görünce yüzüm gülmeye başlamıştı. Onun bana gelişi beni görünce yanağında oluşan gamzesi... Bu soğuk kış gününde bile içimi sımsıcak etmişti.
Onun bana gelmesini bekleyemeden bende ona ilerledim. Hızlıca kollarımı boynuna attım. Her geçen gün sevgim daha da artıyordu sanki. Çok farklı bir duyguydu bu.
Kollarını belime sarmayıp bacaklarımın altına geçirdi. Beni kolayca kucağına alıp, kimsenin olmadığı sessiz yere getirdi.
Ayaklarım yere bastıktan sonra ona gülümsedim. Bu sırada onun koyu renk saçlarına beyaz beyaz şeyler düşmeye başlamıştı. Kafamı kaldırıp havaya baktım. Lapa lapa kar yağıyordu.
Yılbaşına ne kadar heyecansız isem yağan kara bir çocuk gibi şımarabilirdim. Kafamı yukarı kaldırıp kendi etrafımda dönmeye başladım. Şu an kendimi tam bir kitap karakteri gibi hissediyordum.
Yüzüme düşen ve eriyen karlar beni daha da güldürdü. Sesli kahkahalar atmaya başladım. Neredeyse iki dakika boyunca böyle kendimce eğlendim. Sonra beni izleyen sevgilime döndüm.
Ama bir fark vardı. Caner dizlerinin üstüne çökmüş, elinde açtığı kutuyu bana doğru tutuyordu. Anında şokla kalakaldım. O ise bana gülümseyerek bakıyordum.
O sırada havada atılan havai fişeklerin sesi gelmeye başlamıştı. Yeni yıla girmiştik... Sonra sevgilimin sesini duydum.
"Şu an olduğu gibi bundan sonraki tüm yeni yıllara birlikte girelim mi sevgilim? Benimle bir ömür boyunca kalır mısın? Benimle evlenir misin?" Bana gamzeleriyle bakan bu adamı nasıl reddedebilirim ki?
"Evet. Evlenirim." Dediğimde ayağa kalktı. Kalkar kalkmaz ona sarılmaya başladım. Dolan gözlerimle mutluluktan ağlayama başladım. Çok mutluydum şu an öyle böyle değil. Resmen sevdiğim adamla evlenmek için bir adım atmıştık.
Sarılmamız bitince güzel yüzüğü kutusundan çıkarıp titreyen eliyle titreyen ellerimin olduğu parmağıma taktı. Sonrası ise dudağıma yapışması ile nefesimi kesmesiydi.
Esin 'Esin gelin oluyorr sırada Erva'ya geliyorr.' Adlı grubu oluşturdu.
Üyerler Esin Açelyam Sun Ervoş Görümcem
Esin:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Esin: 💅🏻💅🏻
Ervoş: Düşündüğüm şey mi abla?
Esin: Düşündüğün şeye bağlı
Ervoş: Evlilik teklifi?
Esin: Evettt
Esin: Caner bana evlilik teklifi ettiii
Sun: Hayırlı olsun
Açelyam: Ağlıyorum gözümün önünde büyüdünüz
Görümcem: Hayırlı olsunnn abim öküzü nasıl akıl etmiş
Esin: Öküz deme kocama
Ervoş: Aaa hemende başladın kocam kocam diye
Esin: Evet o benim kocam bu yüzükte kanıtı
Açelyam: Şaka maka yüzük çok güzel ve tebrik ederim bebeğimm
Esin: Teşekkür ederim Açim darısı senin başına
Açelyam: İnşallah
Ervoş: Ay ablaa
Esin: Ne var?
Ervoş: Annem fotoyu gördü
Ervoş: Ve Funda teyzeyi aradı
Esin: Eee
Ervoş: Evet dünürüm galiba dünürüm diye bir şeyler konuşuyorlar
