Amen&Eva🌙

Gösteriş

Bugün olan biten her şeyin ardından Amen, sonrası için daha iyi planlar yapabilmek için kafasını boşaltmak istedi. Gecenin karanlığında Evtida'nın evine giderken buldu kendini. Biraz şarap içip onun bugün neler yazdığını dinleyecekti. Ve bir de, kızı özlemişti.

Evden çıktığı gibi gidiyordu. Üstüne bir şey giyme gereği duymamıştı. Zaten Eva onu bu şekilde daha önce de görmüştü. Sorun olmazdı.

Kızın evine yaklaştığında neredeyse geri dönmeyi düşündü. Bu saatte orada olması doğru muydu? Amen kararsız kaldı. Ayakları yürümeye devam ediyor, aklı ise onu yoldan çevirmeye çalışıyordu.

Hala yürümeye devam ederken Evtida'yı evinin önünde o koca şahinini beslerken gördü. Hayvan Eva'ya itaat etmek istemiyor ve daha çok yemek almaya çalışıyordu. Eva ise sanki onu anlayacakmış gibi hayvanı azarlıyordu. Uzaktan bakınca sanki güreşiyor gibi görünüyorlardı. Şahin kanatlarını çırpmaya çalışıyor, Evtida ise onu tutmaya çalışırken hayvanın pençeleri yüzünden elini, kolunu çiziyordu.

Amen sessiz bir kahkaha attı.

-Şahin sana itaat etmez neferut.

Evtida sesin nereden geldiğini anlamaya çalışırken başını bir oraya bir buraya çevirdi. Sonunda yarı çıplak Amen'i gördü.

-Epistat...

Amen onlara doğru yaklaşırken gülümsemeye devam ediyordu.

-Kanatlarından tutmaya çalışma. Bunu tehdit olarak algılıyor.

Eva'nın et parçasını ona vermesi için elini uzattı. Kız yarısı didiklenmiş eti epistatın eline bıraktı.

Amen bir kolunu göğsüne paralel bir şekilde öne doğru uzattı ve şahinin tüylerini okşayarak koluna tutunmasını sağladı. Hayvan, adamın koluna konduğunda, küçük başını Amen'in üst koluna sürtmeye başladı. Sanki ona kendini sevdirmeye çalışıyordu.

-Seni hain!

Epistat yine güldü. Eva adamın yüzüne anlamayarak baktı.

"Bugün pek bir keyfi yerinde. Sürekli gülüyor."

-Şahin, tanrı hayvanıdır Evtida. Herkese itaat etmez. Ve ona kabalık ederek istediğini yaptıramazsın.

Bir yandan konuşurken bir yandan da elindeki eti şahine uzatıyordu. Hayvan hiç direnme belirtisi göstermiyor, adam ne yaparsa ona ayak uyduruyordu.

-Peki sana neden itaat ediyor efendim? Sen de tanrı değilsin ki.

Amen'in üst dudağının köşesi seğirdi ve hayvanın başını okşadı. Bu hareketle şahin Amen'in kolundan havalandı ve bir anda gecenin karanlığında kayboldu.

-Nereye gidiyorsun? Buraya dön!

Evtida hayvanın peşinden bağırsa da boşunaydı. Oflayıp puflayarak epistata döndü.

-Bir şey için mi gelmiştin efendim?

Amen hafifçe başını sallayarak elini eve doğru uzattı.

-Bugün neler yazdığını sormak için geldim. İçerde biri mi var?

Eva hayır anlamında başını iki yana salladı.

-Kim olsun? Arkadaşımın idamından beri tek başıma yaşıyorum. Şu sersem kuş da arada bir uğramasa tamamen yalnızım.

Amen, "idam" kelimesini duyunca yanda bir yerlere baktı. Kızla göz göze gelmek istemiyordu.

-Hadi içeri girelim.

Evtida önde, Amen arkasında eve girdiler. Kızın yemek masasının üstünde oraya buraya dağılmış birçok malzeme vardı. Eva hemen bu dağınıklığı toplamak için öne atıldı.