Amen&Eva fanfic. Bölümler birbirinden bağımsız da olabilir, bağlantılı da olabilir. Gerçek hikayeyle ve yazarla bağlantısı yok, sadece hayran kurgusu 🌙
Adam sinir olmuş bir şekilde pencerenin önünden çekilip gitti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ama bu karşılaşma Amen'i daha da gaza getirdi. Kızı öpmeye devam ederken onu kucağında tutarak oturduğu yerden kalktı. Neferutun yatağına birkaç büyük adımda ulaşmıştı.
Aklını tutamıyor, sürekli yüksek sesle kızı inletmeyi hayal ediyordu. Ne de olsa uzun zamandır bu anı beklemişti.
Eva'yı sert bir şekilde yatağa itti. Kendisi de onun üstünde devasa bir kule gibi yükseldi. Ona bakıyor, az önceki uzun öpüşmeden dolayı uyuşan ve şişen dudaklarını yalıyordu. Kontrolden çıkmasına bir saniye kalmıştı.
Ve o son damla, kızın ellerini epistata uzatmasıyla Amen'in sınırlarını yıktı.
-Bana gel efendim.
Bu ses de neydi böyle? Tatlı bir büyü gibi fısıldıyor, onu etkisine alıyordu. Amen'in zihnine bir sis perdesi indi, ortalıkta ne kadar mantıklı düşünce varsa hepsini yok etti. O, şu an bu kızın kölesiydi.
Koca ellerini kızın üstüne bastırdı. Onu baştan çıkaracak kadar ince ve açık kıyafetlerinin üstünden göğüslerini sıktı. Bu ona yetmedi. Evtida'nın üstünü yırtarcasına çıkarttı. Elinde dürüp büktüğü kıyafetleri, bakmadan odanın bir köşesine fırlattı.
Hemen kızın üstüne eğildi ve incecik belinin kenarlarını, göbeğini, göğsünün altını yalar gibi öptü, emdi. Evtida'nın boğuk inlemeleri başını döndürmeye başladı. Aşağıda zonklamaya başlayan şey, dışarı çıkmak istiyordu.
Bir elini kızın bacaklarının arasına soktu. Bunu yapar yapmaz kızdan derin bir "ah" duyuldu. Amen bu inlemenin delisi olmuştu. Kızın ıslak bacak arasını ovuşturdu, kendisi için hazırlamaya başladı. Bir yandan da yavaş yavaş pantolonunu sıyırıyordu.
Bu ritmik el hareketlerini yaparken Amen bir şey öğrenmişti. Kız iç çamaşırı giymiyordu. Mısır'da sadece zenginler iç çamaşırı giyerdi. Birkaç defa bunu merak ederken bulmuştu kendini. Bu ahlaksız düşünceleri yüzünden kendini azarlamıştı. Ama şimdi bu gerçek, bir yılan gibi kıvrıla kıvrıla adamın beynine giriyor, onu ele geçiriyordu.
Bugüne kadar Evtida'yı gördüğü anları düşündü. Her zaman açık kıyafetler giyiyordu. Bazen kısacık etekler, derin yırtmaçlı şeyler giyiyor, bazense belinden aşağı sadece bir tutam kumaş parçası sallanıyordu. Bu anların hepsinde Eva'nın iç çamaşırı yok muydu?
Amen bunları düşünürken ellerini daha da hızlandırdı. Kız neredeyse çığlık atar gibi inliyordu artık. Adamın adını sayıklıyor, durmamasını bağırıyordu.
Artık kendisi de dayanamayacak durumdaydı. Pantolonunu çıkardığından beri kızın bacaklarına değen parçası, artık kızın içine girmek istiyordu. İleri doğru bir hamle yaptı. Kendini kızın bacaklarının arasına yerleştirdi. Başı neredeyse girmişti ki Eva'nın sesi çınladı.
