ʀᴜʜᴀ ᴅᴏᴋᴜɴᴍᴀᴋ

1

Okumaya başladığınız tarihi buraya yazabilirsiniz.

Instagram; paramvarsanerahat_

Öncelikle birkaç şey söylemek istiyorum kitap hakkında.

Bu kitabı kafamı dağıtmak için, eğlenmek için yazıyorum. Tamamen kafama göre ilerleyecek. Önceliğim arkadaşlık, aile olacak. Yer yer gerçek hayattan kesintiler olacak.

Sadece esas kızın ağzından değil, neredeyse tüm karakterlerin ağzından en az bir kere bölüm yazacağım. Özellikle motor çetesinin beraber gazlamaya çıktıkları, beraber eğlendikleri bölümleri erkek karakterler ağzından yazacağım.

Öyle aksiyon falan olacağını sanmıyorum. Şimdilik aklımda yok. Sade, yalın bir anlatım tarzı kullanacağım. Güzel bir aşk ve dostluk okuyacaksınız.

Erkek karakterlerim hayal ürünüdür! Gerçeği yansıtmamaktadır.

İlk birkaç bölüm yavaş akacak, sonrasında esas konuya geçeceğiz. Esas kızımız ve esas oğlanımız öyle bir anda kavgayla başlayan bir aşka düşmeyecekler. Normal hayattaki gibi sıradan ama özel bir aşkları olacak.

Umarım sıkılmadan, keyif alarak okursunuz çünkü ben onları yazmak için sabırsızlanıyorum.

Kitap ile ilgili editleri instagramda @paramvarsanerahat_ hesabında paylaşıyorum. Göz atıp takip edebilirsiniz.

Keyifli okumalar.

Bölüm 1

Doğa Dağlı

Eskiden üniversiteye başladığımda her şeyin yoluna gireceğini, hayatıma sihirli bir değnek dokunacağını düşünürdüm. Kalabalık bir arkadaş çevrem, beni benden çok seven sevgilim olacaktı. Eğlence mekanlarından çıkmayacağım, konserden konsere koşacağım, durmadan gezeğim diye hayaller kurardım ama işin aslı hiç böyle olmadı.

Ne kalabalık arkadaş grubum ne beni benden çok seven sevgilim ne de eğlenceli geçirdiğim vakitler vardı. Kısacası hiçbir şeyim yoktu.

Hatta hayat daha da zorlaşmıştı sanki. Sorumlu olduğum derslerim, anlaşamadığım hocalarım, kaldığım derslerim, sevmediğim sınıf arkadaşlarım vardı. Hayal ettiğimden daha kötüydü her şey.

Kolumun altına sıkıştırdığım birkaç kalın kitabım, omzumdan düşen çantam ve elimde zar zor taşıdığım bilgisiyar çantam ile derse yetişmeye çalışıyordum. Geç uyanmanın cezasını böyle çekiyordum. "Of," kendi kendime oflarken kitapları düşürmemek için üstün bir çaba sarf ediyordum. Birazdan sınıfa girerdim. Hızlı olmaya çalıştıkça daha da geriliyordum.

Birisinin omzuma hafifçe çarpması ile tüm dengem alt üst olmuştu. Kitaplarım koltuğumun altından ağır çekimle yere düşmüş, tok bir ses çıkarmıştı. Omzumda zar zor duran çantam özgürlüğünü ilan ederek dirseğime düşmüştü ve ben sinirle ofladım. "Özür dilerim," demişti bana çarpan çocukta benimle beraber durarak. Yüzüne bakma gereği bile duymadan hızlıca eğildim ve kitaplarımı gelişigüzel yerden aldım. Çocukta eğilmişti. Yardım etmek için kitabımı alıp bana uzattı. "Gerçekten özür dilerim."