Üçüzlerim★~

14~🍁

Eve geldiğimizde kendimi odama attım. Tabi Deniz bey ve Hilal hanımla selamlaştıktam sonra.

Biraz odada telefona baktım ama daha fazla boş boş duramayacağım için hızlıca Demir'i aradım.

"Alüüü? Asoş? Ne oldu evladım sen beni arar mıydın?" Dedi triple Demir. Oysa daha okul çıkışı görüşmüştük...

"Ya Demiiiiir! Canım kankammm! Senin gönlünü grafiti yaparak alabilir miyim kiii?" Dedi sanki yeni aklına gelmiş gibi.

"Bana bak yelloz! Ay yelloz da değilsin sen. Esmer deyince komik olmaktan çok havalı oluyo bir de ya! Neyse işte senin canın sıkılmış herhalde sende gönlümü alma işiyle bana grafiti yaptıracaksın dimiiii?!! Yemezler!" Diye kızdı bana sahtecik.

"Boşver onu bunu sen de geliyon mu? Bak zengin oldum ben artık her renkten sprey boya alabiliriz!" Diye şakıdım.

"Gelmem mi yaa! Gelicem tabi!" Dediğinde aklıma Pars geldi. Sürekli benimle yakın olup konuşmaya çalışıyordu. Onu fazla iyi karşılayamasam da içten içe ben de istiyordum abla olmayı. Onu da çağırıp kaynaşabilirdik.

"Ay kanka! Hani benim bir tane kardeşim var ya? Hani benim kopyam gibi müq olan çocuk! İşte o da gelsin mi?" Dedim heyecanla. Sesimi duyan Demir mutlulukla konuştu.

"Tabi kız! Gelsin gelsin de kaynaşalım afacanla!" Dediğinde biraz konuşup kapattık. Gülerek kapattım ve koşarak salona indim. Neredeyse herkes buradaydı.

Pars'ın yanına gittim kendimi sakinleştirerek. Kendimi onun yanına attım. Yanına oturmama biraz şaşırsa da tekli koltuk yerine onun yanına oturmamla mutlu olmuştu. Birden söylemenin garip olacağını düşündüğüm için önce onunla biraz sahbet ettim.

Sonra da artık asıl isteğimi konuşmaya başladım.

"Pars, ben birazdan Demir abinle grafiti yapmaya gideceğim.... Gelmek ister misin? Eğer istemezsen sıkıntı yok merak etme!" Dedim sonda aceleyle saçmalayarak. Bana parıldayan gözlerle baktı.

"B-benim de mi gelmemi istiyorsun?... Ama ben grafiti yapmayı bilmiyorum ki.." dedi. Ona kocaman gülümsedim.

"Evet. Merak etme ben sana öğretirim. Normal resmi sadece duvara yapacağız sprey boyayla." Dedim. Bana gülümseyerek başını salladı. Bense anca farkına varabilmiştim salondaki herkesin bize baktığını.

Utandığım için bakışlarımı kaçırıp koltuğa sindim. Herkes gülümseyerek bakıyordu bize. Atlas'ın bile yüzünde buruk bir gülümseme vardı.

Etrafta göz gezdirdiğimde Batu'nun burada olmadığını fark ettim. Aslında dün akşam da görmemiştim onu. Evde değildi sanki. Hakkım değildi ama merak etmiştim. Umursamamaya çalışarak yukarı odama hazırlanmak için çıktım.

Olm ben hâlâ ve hâlâ misafir odasında kalıyorum! Misafir odası olduğu için kıyafetlerim, eşyalarım bile daha bavulda!

Nalet olsuğn! Akşam söz odamı değiştircem. Hilal hanım söylemişti duvar kağıtları falan değişmiş.

Odada üzerine beyaz bir crop, altına da mavi bol bir pantolon giydim. Ayak bileklerimin biraz üzerinde bitiyordu ki polise yakalanırsam koşabileyim.

Yanıma siyah içinde sprey boyaların bulunduğu çantamı da sırtıma taktım. Saçımı da at kuyruğu yapınca hazırııım!!

Bundan sonrası hızlı gelişti. Pars ile arabaya bindik, şoför Ali abi bizi geleceğimiz adrese götürdü ve orada Demir ile buluştuk.

Demir'le tokalaştıktan sonra bize uzun depo gibi büyük bir yerin duvarını gösterdi. Herkes çizeceği şey için boya seçerken Pars çekingenlikle boyalara bakıyordu. Onun bilmediği aklıma geldiğinde tebessüm edip onun için biraç boya seçtim.