Üçüzlerim★~

16~🍁

Abime koşup üzerine atladım. Ben kollarımı boynuna dolarken o belimden tutup beni havalandırdı ve kendi etrafında dönmeye başladı. Ben mutlulukla kahkaha atarken o kıkırdıyodu.

Bir süre beni döndürdükten sonra bıraktı ben de yanaklarını ard arda öpmeye başladım.

En sonunda özlemimi giderdiğime kanaat getirip ondan ayrıldım.

"Nereye gidiyoruz?" Dedim neşeyle. Sırıtıp:

"Lunaparka!" Dedi enerjiyle. Demek ki işte henüz yorulmamıştı. Ama ben onu yormasını bilirdim.

"Let's go bro!" Diye bağırdığımda eliyle ağzımı kapattı.

"Bağırma kızım evdekileri başımıza toplıcaksın!" Dedi ve beni ani bir hareketle kucağına alıp arabaya bindirdi.

★

★

★

Bugün abimle bir güzel eğlenmiştik. Ama sonunda saat 12'ye geldiğinde evin yolunu tutmuştuk. Saat 9 ve 11 sularında nerede kaldın diye aramıştı beni Polat. Şuan arabadaydık.

Polat seni suda mı aramığşş??

Aha! Bende kaç bölümdür nerede kaldı bu Şakir diyordum. Demek ki buradaymış.

Kısa bir tatile çıktıydıydıydıydıydım da. Baktım bensiz bir hiçsin, hemen geri geldim. Ne o canım öyle ciddi ciddi.

Afferim Şakir. İyi yapmışsın. Valla sana kızıyom falan da sen olmadan da çekilmiyo bu hayat yaw.

Tamam konudan saptık. Haydi naşnaş.

İyi be! İki övmeye gelmiyon hemen götün kalkıyo.

Benim götüm senin de götün oluyo yanlız. Bak bakayım bir kalkmış mı?

Bakışlarımı abime çaktırmadan götüme çevirdim. Oooh mis gibi oturuyodu. Sonra Şakir'e döndüm.

Lan oğlum ben hayatta mıyım ba bana dönüyon. Şapşalak.

Şapşalak ne aq?

Hem şapşal hem şalak, yani salak.

Hee anladım. Bi dk. Heh işte götüm kalkmamış onu sana söylicektim.

O zaman benim de kalkmamış. Hadi dön hayata.

Hayat hayatta mı ki ona döneyim?

Senin kuracağın cümlenin içine sıçayım. Seni bir ara resetleyelim.

Ben telefon muyum ki beni resetlicen?

Te Allah'ım te! Bi sg ya!

Bana gelen sensin Şakir ne kızıyon ya.

"Bugün iyi eğlendik ha. Seninle eğlenmeyi özlemişim." Dedi durgun bir sesle. Böyle söylemesi beni de duygulandırdı.

"Bu yeni aile işi yüzünden seninle pek bi vakit geçiremedim. Belli etmemeye çalışıyorum ama ben de özledim eve geldiğimde kapıyı senin açmanı, geceleri yaptığımız yastık savaşlarını, izlediğimiz korku filmlerinde gülüp de gece korkarak yanına gelmeyi... Seninle yaptığım herşeyi özledim be abi." Dediğimde bana döndü. Sonra burukça gülümsedi.

"Yeni aileden kimseyi benim gibi sevme desem bencil olur muyum?" Normalde şuan sen zaten bencilsin diyerek onunla dalga geçebilirdim ama duygusal bir andayız. İçine etmeyelim.

"Abi.. bunu düşünmen hata. Senin yerin bende hep özel. Hiçkimse senin yerini alamaz. Lütfen böyle düşünme. Ayrıca o sırıkları henüz abi olarak görmüyorum. İleride görürsem de senin yerini almak için kıyamete kadar beklemeleri gerekir. Ki kıyamet kopsa da senin yerini alamazlar." Dedim ardından ekledim.