{21} Salih gibi Sadettin 2

141 40 133
                                    

Mükemmel ya gerçekten bulunduğum ortam mükemmel , İdris beyimiz gelmeyi isteyip istemediğimi sormadan beni Koçovalı evine getirmişti ve şu anda salonda oturuyoduk

"Ben Rambo Cumali abin" . Bu adam korkutucu duruyo

"Ben Kahraman , senin ikinci abinim , buda eşim Nedret" dedi ve hamile olduğunu düşündüğüm kadını gösterdi

Lan bunların kaç yaşı var ? Biri baba oluyo . Dur dur bende amca mı olucam hemde bu yaşta aaaaaaaa

"Ben Selim , senin kardeşinim , aynı yaştayız" ay ben bunu sevdim

"Beyde Yamay , senin abinim" dedi küçük sarı bi çocuk

İstemsizce kahkaha atıp "Hepimiz siyah bu neden sarı?" dedim

Kahraman abim "Anne tarafımıza çekmiş o" dedi

Yamaç "Ya bu niye baya bakip bakip gülyo"

Bu sırada bi kadın sinirle salona girip "Sofra hazır" diye resmen böğürdü

Yamaç "Anne sesine noldu senin çok iğrenç çıktı az önce"

Cumali Yamaçı kucağına alıp "O şimdi ters tarafında karışma ona"

Bir bir kalkıp masaya gittiler bense telefonda yeni haberlere bakıyodum

Kahraman gelip "Sen davetye mi bekliyon?" diyip beni kolumdan tutup arkasınca sürükledi

Masaya geldiğimizde beni kendisi ile Selimin arasındaki yere oturtdu

"Ben aç değilim" diyip kalkıcaktım ki İdris aniden elini masaya vurdu

"Benden önce kalkmak yasak , otur ve ye" dedi

Hah emir vermeye bu kadar erken başlayacağını tahmin etmemiştim

"Sen bana emir mi veriyosun?!" dedim ama bu bi soru değildi

"Ben bu evin ve bu mahallenin babasıyım"

"Eee bana ne bundan" dur lan içimden diyecektim ben bunu

"Ben ne dersem o olur" dedi , babababa bu ne derse oymuş

Yerimden kalkıp "Ben aç değilim dedim" diyip masadan uzaklaştım ama nereye gitdiğimi bende bilmiyodum

Salon kapısından çıkıp bahçeye geçtim , oh be temiz hava bozulan sinirlerime iyi geldi

Ertafta oturmaya yer aradı gözlerim ve gördüğüm en güzel ağacın altına geçtim

Montumu çıkarıp yere serdim ve kulaklıklarımı takıp Bahubali 1'i açıp kaldığım yerden izlemeye devam etdim

.
.
.

Uykum geliyodu ama inadımı kırıp eve gidemezdim , telefonu kapatıp cebime koydum

Ne sanıyo o İdris kendini ?

Benimle bas ede bilir benden daha çok inat yapa bilir mi sanıyo ?!
Resmen bilerek hiç kimsenin gelmesine izin vermemişti , sırf ben tükürdüğümü yalayıp kendim eve döneyim diye

Of yada ben bi kaç saate kendimi bi bok sanıp umut yaratıyorum kendime

Bu fikirlerden uzaklaşmak için kendi üzerimdeki kıyafetleri incelemeye başladım
Bordo uzun kol gömlek , siyah pantalon , bordo spor ayakkabı ve altıma serdiğim siyah ince deri ceket , oh yine jilet gibiyim

Uykum geliyo ama benim ya of , bana ne gitmiyorum eve , burada uyuyucam

.
.
.

Ay noluyo noluyo , of biri beni çok fena sallıyo uyanayım diye , mızmızlandım başımdan def olup gitmesi için

kan kokusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin