kan kokusu

{31} Yorgun aşık 2

Yaşlar
Cumali 32
Kahraman 28
Nazım 27
Selim & Salih 25
Yamaç 22

Yamaç mutlu mutlu merdivenlerden inip "Selim abi" der

Selim çocukları Nazımla eve yollamıştı çocuklar uyuyunca şimdiyse oyuncakları topluyodu eve gitmek için

Selim "Noldu Yamaç ? Ne bu neşe?"

Yamaç "Ya senin yakışıklı arkadaşların varmış neden bana demiyosun?"

Selim "Kimi diyon sen?"

Yamaç "Salih , Salih Kaçakcı'yı işte" der koltuklardan birine oturuyoken

Bu isimle üç abisininde yüz ifadesinin değiştiğini görür Yamaç

Cumali sihirli sopasını çıkarıp kalkır ve "Bu defa o iti gebertmeden bırakmayıcam" der sinirle kapıya giderken

Selim kalkıp "Abi ben abimin peşinden gidiyorum sen Yamaça göz kulak ol" diyip koşarak gider oda

Yamaç endişeyle abisine bakıp "Abi noluyo ?" der

Kalkıp Salihin evine gitmek isterken Kahraman izin vermez ve yerine geri oturtup karşısına oturur

Kahraman "Bence artık her şeyi bilsen iyi olucak"

Yamaç "Her şey ne?"

Kahraman "Salihle Selim esgiden arkadaştı , ben Salihle lise sonda tanıştım bunlar bizim liseye okumaya geldikleri ilk sene"

Yamaç "Eee noldu kötü mü tanıştınız noldu ki?"

Kahraman "Yok ben baya sevdim bu çocuğu , daha Selim arkadaşını Cumaliyle tanıştırmamıştı , benim lise mezuniyyetimde tanıştılar onlada iyi anlaştı Salih , zaten Salih arkadaşcıl bi çevresi olunca çok iyi ısınıyodu her kese"

Yamaç duramayıp "Eee eee sonra?"

Kahraman ona aldırış etmeden devam eder "Tabi Cumali iş için gidince olaylardan haber tutmadı , hani sen lise ilkken Selim lise sondu ya , işte Salih oradan tanıdı seni"

Yamaç "O kadar esgi mi beni tanıması?" diyince abisi sadece kafasıyla onaylar

Kahraman "Sen daha önce bizimkilerin yanında okuduğun için Salih seni görmemişti , sadece bi kaç aile fotoğrafında falan işte"

Derin bi nefes verip devam eder "Bu Salih nasıl olmuşsa sen salağa aşık olmuş , bunuda ilk yarı yıl partisinde sarhoş seni eve getirmemize yardım ederken anlamış"

Yamaç "Salih bana dokunmuş ve benim haberim yok ha"

Kahraman göz devirip "Bu tabi tatil boyunca nasıl çıkma teklifi edeyim diye düşünürken iyice mecnun oldu"

Kahraman gözleri dolmasını engeleyemez bunları derken "Bi gün bu ben Selim yine bu evde oturuyoruz , Salih hazırlamış her şeyi ,tabi ailesi zengin diyede hiç masraftan kaçınmamış ferhat olucak sanki başımıza , neyse 3 gün sonra sana açılacağını falan dedi"

Yamaç o dönemi hatırlayıp yüksek sesle "Siktir hayır ya" der

Kahraman " aynen " diyip devam eder "Heyecandan eli titrediği için mutfağa geçti su içmeye bu sırada sen mutlu aptallar gibi eve geldin , geldiğin gibide çantanı yere fırlatıp 'Abiler Ecemle sevdigili oldum' diyip kıkırdayıp odana koştun

Selim 'Mal' diye söylenirken ikimizde Salihin yanına gittik , Salihin içmek için dudaklarına götürdüğü bardak elinden düşmüştü ama eli hala havada olduğu yerde şokla duruyodu

Salih kendine gelince konuşalım ama yine sen salak duyma diye her zamanki mekana gittik

Bu Salih hiç içmediği kadar içiyo , hiç konuşmadığı kadar konuşuyo , aşkını hiç anlatmadığı kadar anlatıyo , en kötüsüde 'aptal gibi açılmakta gec kaldım' diye söyleniyodu