Olayları aklınızda daha iyi hayal ede bilin diye mekanların fotilerini koycam
Çukur evreni değil !
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cumali + Kahraman + Selim ve Nazım salonda oturmuş kahve içerek sohbet ediyolardı
Bu sırada kapı açılma sesi gelince her kesin kafası o tarafa döner ve salona guricek olan vücudu beklerler
Selim "Sen misin abicim?" der , tabiki 'abicim' sevgi sözcüğüydü
"Benim" diye bi ses gelsede adam hala görünürde yoktu
Bi kaç dakika sonra bordo takım elbise içine siyah gömlek giyen birisi girer salona
Ayağında terlik , elindede iş çantası vardı , yorgun olduğu iki km öteden belliydi
Nazım gülerek "Nasıl geçti ilk iş günü Salih?"
Adamı tanımayan Cumali ve Kahramanda bu sayede ismini öyrenmiş oldular
Salih "Bok gibi" diyip çantasını koltuğun üzerine bırakıp başka bi tarafa oturur
Selim "Tanıştırayîm . Bunlar benim en iyi arkadaşlarım Cumali ve Kahraman . Bu da kardeşim Salih Sadettin"
Salih ikisiylede el sıkışar ve gülümseyerek "Tanıştığımıza memnun oldum" der ve aynı yanıtı alır
Cumalinin gözleri hala çocuğu süzüyodu hayranlıkla , Selimin bu kadar yakışıklı bi kardeşi olduğunu bilmiyodu
Kahraman "Ne iş yapıyosun Salih?"
Salih "Türkce Dili & Edebiyyatı öğretmeniyim ben"
Nazım "Aslında üniversiteyi bitirince Vartoda öğretmenliğe başladı sonrada tayini buraya çıktı sonunda , özlemişim bacaksızı"
Salih "Enişte !" der insan içinde öyle tabirler etmesin diye
Salihin bu çocuksu sitemi Cumalinin kalbini hızlandırmıştı
Kahraman "Bize niye bahs etmedin Salihten?" der Selime
Selim "Bi kardeşim olduğunu biliyodunuz zaten , arada birde Salihle telefonla konuşmak için sizin yanınızdan ayrıldığımda ve ya ailemin yanına gittiğimde konusu geçerdi ama yüzünü ilk kez görüyosunuz"
Kahraman "Kardeşin senden daha kafa denkidir bence"
Selim "Ne eksiğimi gördün?"
Kahraman "Oyunun ortasında kiss krizine giren ve ya grup oyunlarında sürekli Nazımla olup beni Cumaliyle bırakan sendin"
Selim ve Kahraman rekabetli bi tartışmaya girmişken Nazım onları dinliyodu gülerek , Cumali ise Salihe bakıyodu çaktırmadan
Salih kalkıp yavaşca mutfağa geçer çünki Selim ve Kahramanın anlatdığı olayları bilmediği için durmanın bi manası yoktu ve çok yorgundu
