Madam

1)SEN KİMSİN?

Madam'ın ilk bölümüyle karşınızdayız.İyi okumalar diliyoooruuum.

Kafamın yakınından geçen topla son 1 saattir kurduğum cümleyi sıkılmadan tekrar ettim.

"O topu alır münasip bir yerine sokarım artık İlkay"

17 Yaşındaki kardeşim bana dil çıkardığında hemen anneme seslendim."Anne al şu sivrisineği burdaaaaan!"

Annemin mutfaktan bana seslenişi gecikmemişti."Bıktım sizdeeen"

"Ay noluyo yine kız bir acayipsiniz şu evde huzurlu tek bir dakika bile geçiremiyecek miyim?"Halam söylene söylene yan odadan geldiğinde yaşadığım ortama sövmenin farz olduğunu anladım.

"İlkeeee koş ekmek al"Annemin sesi ikinci defa geldiğinde ofladım.

"İlkay alsın zaten bir işe yaradığı yok."

İlkay'ın diğer odadan cevabı şak diye gelmişti."Ablam sabahtan beri oturuyor en azından ben geleceğin futbolcusu olacağım."

"Senden futbol topu bile olmaz İlkay yürü git ekmek al delirtme beni."

Kardeşim sinirle mutfağa girdiğinde beni anneme şikayet edeceğini iyi biliyordum.

Hadi ama kırk yılın başı evime gelmişim bu mu karşılığı?

Mutfaktan önlüğüyle çıkan annem "İlke ekmek al." dediğinde yine tam itiraz edecekken annem o sihirli cümleleri kurmuştu."Ne yani bu halimle ben mi almaya gideyim? Bir ekmeği çok görüyorsunuz resmen.Tamam siz gitmeyin ben giderim.Ben zaten kimim ki?"

Ben tam kalkacakken bu cümlelerden daha çok etkilenen İlkay bana izin vermeden çıkmak için hazırlanmaya başlamıştı.

Arkama tekrar rahatça yaslandığımda düşüncelere daldım.

Ben İlke Üstün.24 Yaşında astsubayım.Ülkeme,bayrağıma ve topraklarıma aşırı bağımlılığımdan dolayı hep asker olmak istemiştim ve olmuştum.Babam Kudret Üstün Cumhurbaşkanı yardımcısı.Annem Kader Üstün ev hanımı.Evimizde annem,ben,babam,halam,dedem ve babaannem beraber yaşıyorduk.Ha tabi bir de evlatlık var İlkay.Ben asker olduğumdan beri çok sık eve gelemiyordum genelde sınırda oluyordum fakat duyduğuma göre önümüzde ki hafta önemli bir toplantı olacaktı.Artık savaşlar son bulacakmış.Cumhurbaşkanımız bunu özel olarak hazırlatmış.Ben ve Şirin'de o toplantı da olacaktık.

Şirin'e gelirsek benim en yakın arkadaşım.Onun da babası Cumhurbaşkanı yardımcısı Osman Sarı.

Liseden beri beraberdik.Aileler olarak görüşüyorduk.Çok akıllı bir kızdı Şirin'de.Aşçıydı yemek yapmaya bayıldığı için bu yönde yapmıştı tercihini.

Daldığım düşüncelerden beni çıkaran halamın sesi oldu."Kız baksana akşama aile yemeğinde ne giyeyim?"

Ah evet akşama aile yemeği adı altında yemek yenilecekti.Babam genelde eve pek sık gelemezdi ama bu yemeklere katılmazsa dedem çok pis trip atardı.