Kakaolu Süt | Yarı Texting

1.7

Mrb..

Bölüm aslında bu kadar gecikmeyecekti ama ne oldu biliyor musunuz bak bölümü yazıyordum, baya baya üç dört bin kelime falan yazdım sonra kaydetmeden çıkmışım... Yazdığım her şey gitti düzenleme geçmişine girdim sadece bir ve dört dakika önceki düzenleme vardı kafayı yiyecektim gerçekten...

Ama bi sorun yazdıklarını geri getirebildin mi diye.

Hayır... Geri getiremedim...

Hepsi gitti ağlaya ağlaya yeniden yazdım. Bölüm gecikti diye üstüme gelmeyin yemin ederim hepinizi engellerim.

Oy sınırı, 20 yorum sınırı, 80.

Hatırlatma; oy ve yorum sınırı, belirtilen kapsamda dolmadığı sürece yeni bölüm gelmeyecek demek. Sınır dolmadan ve ya bölüme oy vermeden gelip yeni bölüm diyenlerin hepsini engelliyorum. Saygılar.

Bölüm şarkıları - P.A.T.D, House of memories.

♪Ekim Boysan♪

Otobüste ineceğimiz durakta Kayra beni uyandırıncaya kadar uyuduğumun farkında değildim. İndikten sonra otobüsün gidişini izledim. Nedense her otobüsten indiğimde bunu yapıyordum fakat sebebini bende bilmiyordum.

Ruh hastası olduğun için sorgulamayı bıraktım ben şahsen.

Asıl ruh hastası olan sensin. Sadece duruyorken bile bana bir hastalık dayatmaya çalışıyorsun amına koyayım.

Hastasın çünkü. Şu an kendi iç sesinle tartıştığının farkında mısın mesela?

Evet farkındayım ama bu seni hiç alakadar etmez.

"En son ne zaman uyudun?" Kayra'nın sorduğu soru üzerine içsessu ile olan tartışmamdan sıyrılıp ona baktım.

"Biraz önce otobüste uyudum ya işte." Dedim anlamazdan gelerek.

Çocuk da salak zaten.

"Kaçmadan düzgün bir cevap verir misin?" Dedi, yumuşacık bir sesle.

"Şey ya dün gece bir iki saat uyudum." Geç saate kadar ders çalışmıştım sonrasında ise uyuya kalmıştım. Üzülerek ve hayal kırıklığıyla bana baktığında hızlıca devam ettim. "Ama uyku ilacıyla uyumadım. Gerçekten." Bana inanmadığı her halinden belliydi. Hoş, ben olsam buna bende inanmazdım hatta kendime inanamıyordum da. "Gece geç saate kadar ders çalıştım ondan sonra bir de günlerin birikmişliğiyle kendi kendime uyuya kalmışım. Sonra da okul için kalktım işte."

"Ekim..." Adımları durduğu sırada ben de durdum. Geliyor iki gözümün çiçeği muhabbet. Koyu kahve rengindeki bakışları anlayışla bakarken konuştu. "Uyku problemlerinin zor bir şey olduğunu ve bunun senin elinde olmadığını biliyorum ama verdiğim uyku haplarını düzenli kullanmalısın." Dedi, kadife gibi bir sesle. Benimle konuşurken genelde sesi hep sakin olurdu. Fakat bu çoğunlukla bana özeldi diğer insanlara karşı çok daha mesafeli ve soğuktu.

Gözlerimi kaçırdım istemsizce. "Kullanıyorum," İki üç gece biriktirip kullanıyorum ama kullanıyor muyum kullanıyorum yalan değil.

"Sorun ne o zaman?"

Her gece alınması gereken miktar uygun miktardı, her gece yalnızca bir hap alınması gerekiyordu. Şu ana kadar sağlık açısından bir sorun yaşamasam da üç geceliği tek seferde aldığım için tehlikeli olabilirdi. Ama bundan başka çarem yoktu, tek bir tanesi yetmiyordu artık. Ve eğer Kayra bunu bilirse kendime zarar vermemden korktuğu için vermeyi keserdi. O zaman olacakları tahmin bile edemiyordum.