Είχε αποκοιμηθεί πάνω στο στέρνο μου. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή σκεπασμένη από το κεφάλι της.
Κοιμήθηκε αρκετά γρήγορα και με άφησε να σκεφτώ στην απόλυτη γαλήνη, εκεί που ακούγονταν μόνο οι αναπνοές μας.
Ήμασταν σκεπασμένοι με τα λευκά σεντόνια, εγώ έως το στομάχι σχεδόν και εκείνη έως το στήθος της.
Τότε ήταν που μάλλον συνειδητοποίησα πόσο πολύ της πήγαινε το λευκό χρώμα, όλα της πήγαιναν.
Έμοιαζε με άγγελο καθώς κοιμόταν, δεν μπορούσα να σταματήσω να την κοιτάζω.
Χάϊδευα απαλά με το χέρι μου τα όμορφα, λαμπερά μαλλιά της. Μόνο για μια στιγμή έριξα το βλέμμα μου άλλου πέρα από το πρόσωπο της για να κοιτάξω έξω από την μπαλκονόπορτα.
Η θέα ήταν μαγευτική. Το μπαλκόνι με το τραπέζι και τις καρέκλες, τα φωτιά του νησιού που απλώνονταν σε όλο του την έκταση, η θάλασσα που λόγω της νύχτας είχε κρυφτεί, το εκκλησάκι, το πανέμορφο πρόσωπο της, ο σκούρος ουρανός που αναρωτιόμουν γιατί αξίζω να την έχω στην αγκαλιά μου αυτή την στιγμή, το παράθυρο που ήταν ελαφρώς ανοιχτό αφήνοντας να εισβάλει μέσα μια δροσιά που μας συντρόφευε από την πρώτη στιγμή.
Ακούμπησα απαλά το πρόσωπο της, διαγράφοντας μια γραμμή από το πηγούνι έως το μάγουλο της, όσο και να προσπαθούσα δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι είχαμε κάνει.
Από την πρώτη στιγμή που την είδα ήθελα να την κάνω δική μου και τώρα που έγινε αδυνατώ να πιστέψω πόσο τυχερός είμαι.
Δεν τρομοκρατήθηκα όμως, ήμουν ήρεμος και τρυφερός, δεν το έκανα επίτηδες, αυτή η γλυκύτητα μου έβγαινε αυθόρμητα μαζί της.
Ακόμα θυμάμαι την αίσθηση του να την έχω από κάτω μου ολόγυμνη.
Το σώμα της ήταν υπέροχο, θα μπορούσα να περνάω ολόκληρες ώρες κοιτάζοντας το, αγγίζοντας το, ικανοποιώντας το.
Ήταν το όνειρο κάθε άντρα αυτή η γυναίκα και είμαι σίγουρος ότι είχε πολλές επιλογές αλλά εμπιστεύτηκε εμένα και δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να την απογοητεύσω.
Όταν βρέθηκα μέσα της, ήταν κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που είχα συνηθίσει. Ότι και να έκανα μαζί της ήταν πολύ διαφορετικό και σίγουρα πολύ πιο ευχάριστο κι ωραίο.
Ήταν υπέροχη αίσθηση. Αρχικά κινούμουν αργά για να συνηθίσει την αίσθηση. Έβλεπα τον πόνο στα μάτια της και στεναχωριόμουν που της προξενούσα αυτό το συναίσθημα.

VOUS LISEZ
Bad idea, right?
Roman d'amourΠόσο μοιραίο μπορεί να αποβεί ένα απλό ταξίδι; Πολλά ταξίδια συνεχίζονται για πολύ καιρό ακόμα αφότου έχει σταματήσει η κίνηση στον χρόνο και στον χώρο. Εκεί θα συναντηθούν, στις καλοκαιρινές διακοπές στην Άνδρο και εκεί θα τελειώσουν. Το πρώτο μέρο...