Bad idea, right?

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10: ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Θυμήθηκα το πρωί στην παραλία και τα υπόλοιπα μέρη που επισκεφτήκαμε.

Ήταν τα μόνα μέρη της Άνδρου που γνώριζα τόσο καλά λόγω της ταινίας.

Δεν ήθελα να έρθω στην Άνδρο και έλεγα πως δεν μου άρεσε και σαν νησί. Πλέον μου φαίνεται σαν να βρίσκομαι στον παράδεισο.

Δεν φταίει όμως το νησί για αυτό αλλά εκείνη. Κάνει τα πάντα να δείχνουν πιο ωραία και φωτεινά, το μεγαλύτερο παράδειγμα ήμουν εγώ αλλά δεν το ήξερα τότε.

Την είδα να ουρλιάζει από ηδονή καθώς την ευχαριστούσα με τα δάχτυλα μου και αυτό με τρέλαινε. Η επιθυμία να βρεθώ μέσα της ολοκληρωτικά μου είχε πάρει τελείως το μυαλό.

Ήθελα όσο τίποτα άλλο να βραδιάσει για να δω τον τρόπο με τον οποίο θα με ξεπλήρωνε. Είχα γίνει ήδη πολύ νευρικός και απλά προσπαθούσα να ηρεμήσω την βρώμικη φαντασία μου. Το μόνο που δεν ήθελα είναι να πιεστεί για κάτι. Δεν θέλω να κάνουμε το οτιδήποτε μόνο και μόνο επειδή κάναμε ότι κάναμε το πρωί αλλά επειδή εκείνη το θέλει πραγματικά, ανεξαρτήτως του όσα συνέβησαν.

Έβαλα ένα λευκό πουκάμισο, μια λευκή βερμούδα, την ασημένια αλυσίδα στο λαιμό μου και το ασημένιο μου ρολόι. Είχα στρώσει τα μαλλιά μου πολύ ωραία και περίμενα την Άννα να έρθει από το δωμάτιο της Στέλλας όπου ετοιμάζονταν όλες μαζί.

Καθόμουν στο κρεβάτι και χάζευα στο κινητό μου όταν άκουσα τον ήχο της πόρτας καθώς άνοιγε.

Η Άννα εμφανίστηκε μπροστά μου με ένα μακρύ, καφέ φόρεμα, λευκά τακούνια και τα μαλλιά της δεμένα σε μια υπέροχη και προσεγμένη αλογοουρά. Είχε κάνει απλό μακιγιάζ που της πήγαινε πολύ περισσότερο από το βαρύ που είχε κάνει προχθές. Ήταν σαν ένας άγγελος μπροστά στα μάτια μου, είναι αστείο το πως μέσα σε λίγο καιρό μετατράπηκε στην πιο γλυκιά μου κόλαση...

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και είδα πως και εκείνη με κοιτούσε με θαυμασμό.

Έβαλα το χέρι μου χαμηλά στην μέση της και της έδωσα ένα τρυφερό φιλί στα χείλη.

"Είσαι πανέμορφη", εξομολογήθηκα καθώς έγλειψα το κάτω χείλος μου και άπλωσα το χέρι μου ώστε να μου το πιάσει.

Με κοίταξε με απορία αλλά τελικά μου έδωσε το χέρι της και βγήκαμε μαζί έξω από το δωμάτιο.

Απόλαυσα τα έκπληκτα βλέμματα των φίλων μας μόλις μας είδαν σε αυτήν την κατάσταση.

Το απόγευμα στην παραλία προσπαθούσαμε να αποφύγουνε να είμαστε πολύ διαχυτικοί μπροστά τους αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να κυκλοφορούσαμε τώρα έξω και καλά σαν να είμαστε φίλοι και να ενθαρρύνονταν πολλοί που δεν έπρεπε. Ήμουν σίγουρος 100% ότι θα μαγνητίζονταν από την Άννα αλλά για το δικό τους καλό ας μείνουν μακριά.