Üçgen ilişkinin tam ortasından bir hikaye...
Paramparça olmuş bu kalpte, Yaralarla kaplı bu bedende, Şüphe ve güvensizliğin amansız fırtınasından buğulanmış bu beyinde, Yakıcı bir umut ışığı ve aydınlık günlerin arzusu var. Korku ve hapisin gölgesi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Özgür
Odaklanmış bakışlarıyla önündeki ekrandan işlerini halletmekle meşguldü özgür, bir kaç gün önce yaşadıkları aklında dönüp dolaşıyordu, zaten bir an bile hiç yanlız bırakmamıştı onu bu düşünceler, Helin'e karşı duyduğu kızgınlık hâla unutulmamıştı sanki git gide artıyordu aslında. Helin'in yıllar sonra meydan okuması Özgürün huzuru bozmuştu bu çok açıktı.... Oysaki bu ilişkiyi sorunsuz bir şekilde yönettiğini düşünüyordu özgür.
Aslında günler geçmişti o savaşa benzer gecenın üzerinden, ama hâla kendine gelememişti ne özgür ne de helin.
O gece, bir zamanlar kontrolünü elinde tuttuğu kadının gözlerine bakarken, içsel bir boşluk hissetmişti. Bu ayrılık, onun için bir hakimiyetin sonu değil, aynı zamanda bir kayıpın başlangıcıydı. Helin ise bir zamanlar ona teslim olmuş bedeniyle, şimdi özgürlüğünü bulmuş bir şekilde karşısındaydı. İlk defa, yönettiği kadını karşısında yalvaran olarak değil emir veren olarak görmüştü... Bu onu korkutsada belli etmemeye çalışmıştı.
Kadını seviyormuydu? Bunu düşünmeye başlamıştı o günden sonra, ama duyduğu bu öfke ve kızgınlık, sorunun cevabını bulmasına zerre izin vermiyordu....
Dirsekleri masaya dayalı bir şekilde kafasını iki elinin arasına almıştı, tüm düzeni yerle bir olmuştu odaklanamıyordu bile. Her ne kadar dik bir duruş sergilemeye çalışsa da hep kendine kaybediyordu bu yarışı. Öfkeden firlanmış o alnındaki damarı görmemek için kör olmak gerekirdi. Damarlarına kadar o kadını istediği apaçık ortadaydı. O kadını arzuluyordu her gece ama kadının ona karşı sergilediği bu itaatsizliğe dayanamıyordu. Ne de olsa kendini kandıramazdı, helini istiyordu, kendisi için istiyordu, ona ait olmasını baştan aşağı onun olmasını istiyordu, tek bir pürüz bile kabul etmiyordu. Bu istek inat mıydı? Bencillik mi? Anlamak zordu.
Beynini eriten bu düşüncelerden vazgeçmek için masanın üzerindeki simsiyah sigara paketine uzanır özgür, sigaradan bir dal seçip alıyor umursamadan. dudaklarının arasına bıraktığı sigara unutturabilecek miydi helinin yumuşak dudaklarını? Sanmıyordu... Odayı dolduran tek ses çakmağın sesi olmuştu bu sefer. Özgür kaşları çatık bir şekilde sigarayı yakmaya çalışıyordu pür dikkat... Kapıyı tıklatan birileri vardı ama özgür umursamak istemiyordu sanki duymuyormuş gibi devam ediyordu sigaranın dumanını içine çekmeye. ansızın içeriye giren kadın belli ki kapıyı çalmaktan sıkılmış içeri dalmıştı. Özgürün gözleri kapıdan içeri giren kadına yönelir. dikkatı kadının topuklu ayakkabısından uzun pürüzsüz bacaklarına ardından yüzüne kadar yolunu bulur. Mesai saatleri içinde beklenmeyen bu ziyaret, O kadar sıkıntının içinde özgürü şaşırtmaya yetmişti.
Kapının çerçevesinde selda'yı gören özgürün yüz ifadesi değişir, bir anlık şaşkınlık ve ardından bir kontrol çabası belirir gözlerinde.İşinin başında olmaya odaklanmaya çalışan ozgür, bu beklenmeyen ziyaret karşısında bir anlığına duraksar. Sigarasını sakince söndürür ve küllüğe bastırır.
