Biraz hava aldıktan sonra trambolin parkına geri döndüm. Ama avcılar burdaydı.
Yn: Boşuna uğraşmayın. İçimdekini çıkartamayacaksınız.
Kötü ruh: İşte böyle Yn.
Hana: Çıkartacağız.
Mun telekinezi ile yanına çekti beni.
Yn: Uğraşmana gerek yoktu, çağırsan gelirdim.
Mun: Çocuğun yüzünü niye yakıyorsun?
Yn: Hatırlatayım. Oda bana yapmıştı aynı şeyi.
Wong: Sonrasında oturup paşa paşa dayağımı yedim ama. Mun ve Motak sağolsun.
Yn: Sordum mu?
Mun yüzüme yumruk attı.
Mun: Zayıf noktasını kullanalım.
Kolayca hallederiz.
Hepsi başını salladı.
Motak bıçak çekti.
Yn: Bırak onu!
Geri geri gitmeye başladım.
Bıçaklara olan korkumun azaldığını sanmıştım ama hâla aynıymış.
Motak bana daha da yaklaştı.
Arkamda duvar vardı.
Yn: Ya bu kadar çabuk yenileceğimi hiç düşünmemiştim!
Yn: Biraz daha kalsaydı içimde!
Motak üstüme yürürken geriye doğru gitmeye devam ettim.
(Yung, Yn'nin kötü ruh olduğunu bilmediği için sorun olmayacak.)
Arkamdaki duvara çarptım.
Motak: Daha nereye kadar kaçacaksın?
Yn: Motak yapma!
Motak: O zaman izin ver çıkartayım içindekini.
Yn: ASLA!
Yan taraftan sıvışıp kaçtım.
Motak: Seni küçük!
Kaçarken Motak bıçağı fırlattı ve sırtıma saplandı.
Acı içinde yere düştüm.
Wong: Motak buna gerek yoktu.
Motak: İyileştirirsiniz sonra. Zaten hafızasını silince bişey hatırlamayacak.
Wong: Hafızasını silmeyeceğiz.
Yaptıklarını hatırlasın.
Yerde sürünüyordum bildiğin.
Mun arkamdan gelip yakamı tuttu.
Mun: Nereye kaçıyorsun?
Yn: Bırak!
Mun: Gidemezsin, içindekini çıkartacağız.
Yn: İSTEMİYORUM DİYORUM!
Mun: Sana sormuyoruz zaten.
Yn: Çıkartamayacaksınız ki.
Mun sırtımdaki bıçağı çıkarttı.
Ama bu sefer de karnıma sapladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Uncanny Counter Evreni 2
Teen Fictionİlki çok uzun olduğu için sezon finali yaptım kaldığımız yerden devam ediyoruz.
