The Uncanny Counter Evreni 2

41.Bölüm: Final

Hana: Ayrılalım işte.

Mun: LAN SAÇMALAMA! BEN SENİ NİYE ALDATAYIM?!

Mun: KENDİNE GEL YA.

Mun: SİLMİŞ DİYORUM! ANILARIMI SİLMİŞ!

Mun: Vallahi ittim onu.

Hana: Tamam yeter. Bağırma.

Mun: Ayrılmadık değil mi?

Hana: Bilmem.

Mun: Ben mi bileceğim?

Hana: Ayrılmayalım.

Motak: Hana, Mun zaten doğru söylüyormuş.
Telefonda bir de video var.

Hana gidip videoya baktı.

-Yn'den-

Hana: Oy ne güzel koymuş tekmeyi.

Mun: Zaten o kız öldü.

Hana: Onu gördüm anılarında.

Hana bir anda yere çöktü. Daha sonrada elini kalbime koyup bağırdı.

Mun hemen onun yanına koşup, çöktü.

Mun: NE OLDU?!

Yn: Ne oluyor Hana!?

Hana: Çok acıyor!

Mun: Tamam sakin ol. Bak bana.

Hana: Mun yardım et. Korkuyorum.

Mun: Korkma. Hepsi geçecek.

Mun ona sarılmıştı.
Bir eli Hana'nın sırtında, diğer eliyle ise saçlarını okşuyordu.

Mun: Sakin ol.

Hana daha kötü bağırdı.

Motak: Hastaneye mi gitsek?

Chu: Vurulduğu içindir. Geçer bence.

Hana: Daha çok acıyor. Dayanamıyorum!

Hana: Ağrıyor da.

Hana eliyle kalbine vurmaya başladı.

Mun: Dur yapma!

Mun: Hana dur!

Durmuyordu.

Wong: Hana!

Mun onun iki elini de sıkıca tuttu.

Hana: Yardım edin. Gerçekten, çok acıyor.

Mun: Hana, biliyorum acıdığını. Anlıyorum.
Ama böyle yapma.

Hana bişey demedi. Bağırıyordu sadece.

Mun Hana'yı odasına götürdü.

-Mun'dan-

Hanayı odasına götürdüm. Daha sonrada ağrı kesici ve su getirdim ona.

Mun: Daha iyi misin?

Hana: Acısı azaldı da. Bu sefer de ağrısı çoğaldı.

Ağrı kesiciyi verdim.

Mun: İç bunu, ağrıyı azaltır.

İçmişti.

Daha sonrada yatağına uzandı.

Mun: Uyu biraz.

Hana: Uykum yok.

Hana: Off yine başladı.

Mun: Ne?

Hana: Acısı.

Elini tuttum onun.