Sarı Civciv🐥/ Yarı Texting

0.9

Mete'nin anlatımıyla

Bugün okula geldiğimde Lina'yı sırasında göremedim, dün ne kadar arasamda telefonunu açmamıştı. Dün kuzenim gilde kalmıştım ve ne yazık ki Nazlı oraya da gelmişti. Bu kızdan kurtulmam lazımdı onun yüzünden Lina'yla aram bozulmuştu. Nazlı'yla ailelerimiz ortak iş yapıyordu bu yüzden sürekli karşılaşıyorduk ve bana takıntılı hale gelmişti. Dün telefonumu alıp Lina'ya mesaj göndermişti ama ne gönderdiğini sildiği için bilmiyordum. Ne kadar arasamda mesajda atsam Lina cevap vermiyordu ve bugünde gelmemişti.
İçime ne kadar bir huzursuzluk düşsede takmamaya çalıştım hem belki hastadır.

Sınıfa İrem'in girmesiyle oda Lina'yı göremeyince şaşırdı sonra çıkartıp birisini aradı büyük ihtimalle bu kişi Lina'ydı ama telefona cevap veren olmadı. Ardında yine bir kişiyi aramaya başladı "Günaydın Esra teyze Lina gelmicek mi acaba bugün . Hıı anladım, o zaman ben okul çıkışı gelirim Esra teyze, görüşüz." diyip sıraya oturdu.

Öylen olmuştu nerdeyse, halen aklım Lina'daydı, aslında İrem'e sorup ne olduğunu sormak istesemde çekiniyordum.

Sınıfa girdiğimde gözüm direk Lina gilin oturduğu sıraya gitti. İrem sırada oturmuş telefonuyla uğraşıyordu. İrem'e göz ucuyla bakmaya devam edip sırama geçtim.
Başımı masaya koymuş zilin çalmasını beklerken bir telefon sesi duymam bir oldu.
" Alo, noldu Esra teyze? Tamam sakin ol Esra teyze belki odasında uyuya kalmıştır. Ne! Yine mi bir şeyler yemedi, ilaç aldı mı? Tamam Esra teyze hemen geliyorum."

İrem tam sıradan kalkmış aceleyle giderken onu durdurup " İrem noldu telefon konuşmasını duydum" diye sordum.
"Lina odasındaymış ama kapı kilitliymiş ve Lina rahatsız Mete, bişey olmasında korkuyorum."aldığım cevapla kafamda sorular oluşsada vakit kaybetmemek için "Gel ben seni bırakayım." diye bir teklif sundum. " Tamam ama acele edelim Esra teyze çok endişeliydi sanırım sabahta pek iyi değilmiş."
"Tamam, hadi hemen gidelim." diyip yürümeye başladık.
Arabaya bindiğimizde yaklaşık beş dakkada evlerine ulaşmıştık.
İrem hemen arabadan inip zili çalmaya gitti.

Kapıyı gözleri yaşlı bir bayan açtığında kadının Esra teyze olduğunu anladım.
"Esra teyze bu Mete okuldan arkadaşımız beni o getirdi biz hemen Lina'ya bakalım." diyip içeri daldı bende onu takip edip üst kata çıktım.

"Linaa! Aç kapıyı güzelim. Linaa!" İrem kapıyı yumrukladığı halde açan kimse yoktu. "Mete kapıyı kırabilir miyiz?" İrem'in söylediğiyle beraber kafamı sallayıp kapıya doğru gittip. İki defa kapıya omuz attıktan sonra kapının acılması bir oldu.

Kapıyı itip İrem'in içeri girmesini sağladım ama İrem içeri girdiği anda çığlık atması bir oldu. Hemen içeri girip ne olduğuna baktım ama keşke bu sahneyle karşılaşmasaydım. Lina kanlar içinde cam parçalarının üzerinde yatıyordu.

Hemen Lina'nın yanına gidip yüzüne bakmaya çalıştım ama heryer kan olmuştu o sırada Esra teyzenin çığlığı kulağımı doldurdu. İrem'e dönüp " İrem hemen ambulansı ara." diye bağırdım.
İrem aceleyle ambulansı araken ben Lina'yı kıpırdatmamaya çalışıyordum.
Ambulans sesi kulaklarımı doldurduğunda İrem hemen gidip kapıyı açtı. Lina'yı sedyeye koymuş taşırlarken İrem ve Esra teyze yanlarında gitti bende hemen arabaya binip ambulansı takip ettim.
Bir insanın önünüzde kanlar içinde yatması ne kadar zor gelsede bu sevdiğiniz biri olunca dayanılmaz bir hale geliyordu ve ben arabaya binene kadar ağladığımı fark etmemiştim...

Bu bölüm yine Mete'nin ağzındandı biraz karmaşıkta olsa zamala herşey ortaya çıkacak. Umarım beğenirsiniz
Yazım hataları varsa şimdiden özür dilerim...