"why? I just wanna help? May sakit daw ata syang kasama sa bahay, kaya naawa ako pinakyaw ko na!"
"Ay oo sir, mabait na bata si jho masipag, simula namatay mga magulang nya, silang dalawa na lang ng kapatid nya naiwan" sabi ni nanay
"It means wala silang kasama sa bahay? Just the two of them?"
"Nakatira sila sa lolo at lola nya, yun ang nag aalaga minsan kay jajs pag nagtitinda ng isda si jho"
"Deserve nya magkaroon ng scholarship pala, jema encourage her to take the exam"
"Sama mo na si ced"
Nagtinginan sila lahat kay tots!"
"Para kumpleto sila di ba? Alangan naman iiwan nila yung isa!"
AFTER 2 WEEKS
Tumatakbo si jema papunta sa nanay nya, dalawang linggo na rin nakabalik ng manila sila dean
"Nay! Nay!" Sigaw ni jema
"Anu ba yun anak?"
Hinihingal pa si jema
"Ate ba't ka ba tumatakbo? May humahabol ba sau?"
"Nay! Mafe! Nakapasa ako sa ateneo!"
"Wow ate! Proud ako sau! Galing mo! Congrats!"
"Talaga ba anak? Naku matutuwa ang tatay mo nyan!"
"Beshy! Beshy!" Nag uunahang tawag ni ced at jho
"O bakit? Anyare sa inyo?"
"Beshy! Nakapasa kami sa ateneo! Yieeh! Kaw ba?"
Kunyare nalungkot si jema
"Bakit beshy?" Tanong ni ced
"Beshy?" Tanong ni jho
"Yieeeh! Magkakasama tayo!"
"Kaw talaga!" Sabi ni jho
"Pinakaba mo ako dun beshy ha?" Sabi ni ced
"Yiieehh" sigaw nilang tatlo
"Sorry na!"
