Havada Aşk (+18)

✈yirmi bir-👠

Bölüm Şarkısı ;

Yüzyüzeyken Konuşuruz- Dinle Beni Bi

Mavi Gri- İlaç Ol Yaralarıma

-fuck the past\\

•

●●●

Hiç beklemediğim bir anda minicik ışık sızdı karanlığımın en ücra köşesinden, ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum ama o minicik ışık umut vaad etmişti bana. Koştum, kırgınlıklarımı, korkularımı, endişelerimi, hüzünlerimi, göz yaşlarımı eteğimden döke döke koştum. Karanlığı ardımda bırakıp ışığın ardında ne olduğunu bilmeden bıraktım kendimi.
Uçuyorum şimdi o ışığın sonsuzluğunda, ayaklarım yere bastığında cennette mi olurum yoksa aşina olduğum cehennemde mi bilmiyordum. Ama yaşamak istiyordum, düştüğüm de canım acıyacaktı belki. Belki de hiç bilmediğim bir yerimden dağılacaktım ama istedim, bunu ben istedim.

Teklifini kabul ettiğim de ayaklarımı yerden kesip kendi eksenimizde üç tur çevirdi. Mutlu olmuştu, insan her konuda rol kesebilirdi ama mutlu gibi görünmek zordu. Zaten yanlış anlayabilirsin ama yanlış hissedemezsin derler ya, kelimenin tam anlamıyla öyleydi. Mutlu olduğunu hissediyordum, her ne kadar endişelerim var olsa da bende mutlu olmayı kendime sonunda hak görmüştüm.
Geçmişi düşünmeyecek, bana yaşattıklarını unutup yeniden başlayacaktım. Asla kimseye ikinci şansı vermem demeyi çok istesem de ben canımı en çok yakan insana bile yüzüncü şansı vermiş biriydim.
Kalbimin en güzel yerini parçalara ayırmış olsa da sağlam kalan parçalarıyla bile ritmini hızlandıran adama mı şans vermeyecektim?
Tabii ki verdim.

Elleriyle yüzümü avuçlarının arasına alıp burnumun ucuna öpücük kondurdu. Gözlerimi kapatıp bu sevgiyi yudumladım.
"Çok mutlu olacağız güzelim. Bunu öyle derinden hissediyorum ki, kelimelerim yetersiz kalıyor tarif etmeye."

Göz kapaklarımı açıp başımı hafifçe kaldırarak gözlerinin içine baktım.
Hareketler yeterliydi, kelimeler beni korkutuyor bayım.
"Mutluluk bile haddini aşınca acıya dönüşür.
- Montaigne"

"Güzel günler bizi bekliyor, ben inanıyorum sende inan."

Yutkundum.
"Bir anda herşeyin mükemmel olacağına beni inandıramazsın, tamam evlenelim dedin, kabul ettim ama lütfen."

Onun dudaklarında ki o aptal gülümseme bir an olsun kesilmezken benim iç huzursuzluğum neden bırakmıyordu yakamı?
"Bir anda herşey mükemmel olacak demiyorum, zamanla olacak..."
Yanağımda ki elini boynumdan aşağıya doğru yavaşça indirip parmak uçlarını koluma değdirerek ilerledi ve elimi tuttu.
Bu hareketi midemde hapsolmuş kelebekleri uçurdu adeta.
Elimi kalbinin üzerine koyup ne kadar hızlı attığını hissetmemi sağladı.

Gözlerimin içi ışıldadı sanki o an, büyüleniyor gibiydim.
"...benim duygularım gerçek. Sevginin herşeyin üstesinden geleceğine inanan biriyim. Bugün yaşanmasaydı, bir ay, bir yıl fark etmez. Sen yine benim olacaktın."

"Tam diyorum çok güzel konuşuyor ama sonunda batırıyorsun."

Sesli güldü, gülüşünü yerim.
"Demek istediğim uzatmaya gerek yoktu yani, sen beni seviyorsun. Bende seni seviyorum. Geçmişte psikolojimin iyi olmadığı bir dönemde seni tanıdım ve dağıttım. Seni çok aradım öyle ki unutmaya yüz tutmuştum ki karşıma çıktın. Kaderimsin, insan alın yazısını silemez ki. Ha sen göremiyorsan dövme yaptırayım..."