Havada Aşk (+18)

✈oniki-👠

Bol bol yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın❤

//bu bölümü, yeni bölüm gelmesi için uğraşan okuruma armağan ediyorum. Her satırı senindir❤\\
Etystjfdyhh 🎈🥰

Bölüm Şarkısı;
Kolpa/ Yaprak Çamlıca - Unutmadım

-hatırla//

●●●

Hatice, elinde tuttuğu mızrağı göğsümün tamda ortasına batırdı.
Elimin tersiyle yanaklarımı silerek burnumu çektim. Bir anlık sinirle fazla ileri gittiğimin farkındaydım fakat bunları duymayı beklemiyordum. Meğer ne denli şikayeti varmış benden yana.

"Ben sadece üzülmeni istemediğim..."

Ayaklarını ardarda yere vurup göz yaşları içinde bağırarak susturdu beni.

"En çok üzenin sen olduğunu ne zaman anlayacaksın acaba? Doğruyu söylerken bile acıtıyorsun canımı! Bencilsin Safir!"

Arkasını dönüp odaya doğru koşarken ardında yıkık bir enkaz bıraktı. Fısır fısır konuşan kalabalığın sesleri mümkün olduğundan daha fazla ezilmeme neden oluyordu.
Yavaşça kalabalığa doğru dönüp yaşayan bir ölüden farksız halde ilerleyerek aralarından geçtim.
Öyle ağırlaştı ki bedenim kendimi herhangi bir sandalyeye bıraktım.
Çocukluğum ellerimin arasından kayıp giderken başım öne eğik bir halde çaresizce oturuyordum.
İçim dolu, içim çağlayan bir şelale gibi ama bu su çok can yakmış istemeden...

Bizim kavgamız insanların eğlencesini yarıda kesti, Şafak herkesi odalarına gönderirken hemen yan tarafımda bir sandalye çekildi. Başımı kaldırıp kim olduğuna bakacak gücüm yoktu.

"Fazla ileri gittin!"

Sesin sahibi tüylerimi diken diken ederken dişlerimi sıkarak kendimi konuşmamaya şartladım.

"Çok üzdün kızı..."

Elini omzuma koyup sıktığında kendimi hızla geriye çektim.
"...ama sen beni itersen daha çok kayıplar yaşarsın tatlı kız!"
Gözlerim irileşirken başımı yavaşça yan tarafa çevirerek Murat'ın iğrenç yüzüne baktım.
Göz kırptığında kendimi daha fazla tutamadım.

"Ne sanıyorsun, Hatice'yi kullanarak beni hayatına alabileceğini mi?"

Dudaklarını büzdü.
"Kullanmak demeyelim de sen kollarıma gelene kadar tadına bakacağım diyeli..."
Yanağına gelişine sertçe tokat atıp sandalyeyi geriye doğru iterek ayağa kalktım.

Elini yanağına koyarak sinirli bir tavırla yüzüme bakıyordu, yavaşça ayağa kalkıp baş parmağı ile dudağının kenarını sildi.
"Bu akşam arkadaşına acıyıp fazla ileri gitmedim ama bilki bu saatten sonra olacakların sorumlusu sensin!"

Masanın üzerinde duran su bardağını alıp hiç düşünmeden yüzüne serptim!

Sinirli ifadesinden eser kalmadığı gibi bilakis gülümseyerek yüzünü eliyle silerek gözlerimin içine baktı.
"İtiraf etmeliyim bu yaptıklarını başkası yapsaydı bir dakika burada duramazdı! Ama sen, sen ayrıcalıksın tatlı kız..."

"Kes sesini be yavşak!"

Gülümsemesi genişledi.
"Siz biz olaylarını geçtiğimize sevindim, neyse tahmin edersin ki arkadaşının teselliye ihtiyacı var, gidip kollarıma sarayım!"