"Hey tatlım buraya gelip bana yardım edebilir misin?" Yatak odasından
Nanami'ye seslenirsin.
Aynanın yansımasında bej bir kazakla içeri girmesini izledin.
"Ne konuda yardıma ihtiyacın var..?" Elleri belinizin etrafında kayıyor, yumuşak dudakları boynunuza dokunuyor ve yavaşça kulağınıza doğru ilerliyor.
"...Aşkım."
Kulağınıza fısıldıyor ve içini çıldırtıyor.
"Korsem konusunda bana yardım eder
misin?" Aynadan sana bakan çikolata
rengi gözlerine bakıyorsun.
"Buraya gel." Sen onun bacaklarının arasında sıkışıp kalırken, elini tutup seni oturduğu yatağın kenarına götürüyor.
Elleri sırtınızdan yukarı kayarak parmaklarını tellerin etrafına doluyor. "Hazır mısın?" Devam etmeden önce soruyor, sen de buna basit bir baş sallamayla ve ellerini omuzlarına koyarak cevap veriyorsun.
Hazır olduğunuzu bildiğinden, sizi
incitmeyeceğinden emin olmak için ipleri sıkı bir şekilde çekiyor, ancak çok sevdiği kıvrımlarınızı gösterecek kadar da sıkı.
Başınızı geriye doğru eğerek, vücudunuzun aniden "şekillendirildiğini" hissettiğinizde
omuzlarınızı daha sıkı tuttun.
Tepkinizi görünce bunun mümkün olan en sert nokta olduğunu biliyor, parmaklarını bırakıyor
Nanami'nin elleri şu anda onun için
sergilenen kıvrımlarınızda geziniyor.
"Güzel."
Gözleri vücuduna yapışık halde mırıldanıyor.
Onun hayret dolu yüzüne küçük bir kahkaha atarsın. Parmağınız boynundan çenesine doğru giderek onu bakışlarınızla buluşturur.
"İşimi bitirecek misin?" Korseyi bağlaması için konuştun.
"Tabi ki." Sırtınız ona dönük olacak şekilde sizi döndürmek için ellerini belinizde gezdirir.
Telleri bir kez daha eline alıp
başyapıtını güzel bir yay ile tamamlıyor.
Yataktan kalktığınızda onun vücudunun
sizinkinin üzerinde yükseldiğini hissedebilirsiniz.
"Randevumuz için hazır mısın
prenses?" Tekrar arkanı dönerek
kollarını boynuna dolarsın ve parmak
uçlarında durursun.
"Elbette, yakışıklı prensim." Sen de ona
dudaklarına tatlı bir öpücük vererek karşılık verirsin.
~zaman atlaması~
Nanami'nin eli uyluğunuzun üzerindeyken arabada oturup pencereden dışarıdaki manzaraya bakarsınız. 'Bebeğin nefesleriyle' dolu güzel bir çiçek tarlasına giden, geçişsiz bir yola doğru gidiyor.
Arabadan inmek için, daha iyi bir görünüm elde etmek için arabadan çok uzak olmayan bir yerde koşarak elbisenizi kaldırırsınız.
"Ah Kento çok güzel!" Arkanıza döndüğünüzde omzunda bir halı asılı olan piknik sepetini çıkardığını
görüyorsunuz. "Tıpkı senin gibi ." Yumuşak bir gülümsemeyle söylüyor.
İkiniz de öğle yemeği yemeye ve
ne istiyorsanız onu konuşmaya
karar vererek el ele küçük bir
tepeye çıktınız.
"İşte şunu dene."
Çikolata damlatılmış bir çileği
ağzına yaslıyor. Bir ısırık almak sizi
tatlı ikramın tatminiyle doldururken
Nanami geri kalanını bitirmek
için onu çeker.
O senin tepkine gülerken sen ona çileği yerken surat asıyorsun. "Tıpkı bir çocuk
gibisin." Başparmağı ağzınızın
kenarındaki çikolatayı silerken elleri yüzünüzü kavrıyor.
"Gördün mü? Bir çocuk kadar dağınıksın."
Başparmağını ağzına götürüp çikolatayı
yalıyor. Sana çocuk diye hitap etmesiyle
gözlerin fal taşı gibi açıldı. "Hey bu hiç hoş değil!" Hafifçe ona saldırıyorsun, böylece o da altınızda bir kahkaha atarken siz onun üstüne çıkıyorsunuz.
Nanami'nin bu yumuşak yanını görmek hoşuna gitti, onu her gün böyle görme şansın yok.
Gülmeyi bıraktığında eli tekrar yanağınızı okşamak için kalkar.
"Seni çok sevdiğimi biliyorsun." Cümlesiyle yüzünüzde küçük bir gülümseme beliriyor, siz daha cevap veremeden tekrar konuşmaya
başlıyor.
"İşte bu yüzden sana sormak
istedim." Nanami'nin eli yüzünüzden
uzaklaştı ve cebine giderek küçük bir kadife kutu çıkardı. Arkanıza yaslanıp ellerinizle ağzınızı kapatarak ayaklarınızın ucuna oturuyorsunuz, Nanami de oturup elmas kesim bir yüzüğü ortaya çıkaran kutuyu
açıyor.
"Bana bu onuru verip benimle evlenir
misin?"
Gözyaşları gözlerinizde oluşmaya
ve yanaklarınızdan aşağıya düşmeye
başlar. "Aman Tanrım..." Yüzüğe ve ardından Nanami'ye bakarken avuçlarının arasında mırıldanıyorsun.
"Evet evet evet evet!" Ellerini boynuna dolayarak onu sımsıkı kucaklarken bağırırsın, o da elleri belinin alt kısmını sarar.
"Çok mutluyum." Gözyaşlarını silerek
sarılmadan uzaklaşırsın. Nanami sol elini tutup yüzüğü parmağına takıyor.
"Mükemmel uyum, olması gerekiyordu." Sana bakarken söylüyor. Onu sevinç
gözyaşlarınla karışık bir öpücüğün içine çekersin.
Nanami hayatının şansıydı.
