Son Pişmanlık

Bölüm 17 (Final)

Selin'in gözünden

Evden çıktık ve arabayla Yeliz'in mezarına gittik. Gider gitmez Berk elini yumruk yapıp sıktı, derin bir nefes aldı, yumruğunu bıraktı ve sonunda Yeliz'in yanına doğru gitti.

"Hatalıyım, biliyorum. Ama çok özür dilerim..." diye fısıldadı. Her gün özür diliyordu. Faydasızdı ama Berk sanırım gerçekten aşıktı!!

Berk uzun süre öylece baktı ve "Yakında görüşeceğiz, sadece biraz dayan, tamam mı?" diye sordu. Bunun üzerine kaşlarım çatıldı.

"Berk? Ne demeye çalışıyorsun?"

"Karışmayın, lütfen! Bu Yeliz ile benim aramda olan bir şey."

"Ama ölmek falan diyorsun?!"

"Selin karışma istersen! Berk manyak ama o kadar da değildir diye tahmin ediyorum." diyen Selim'e de çatık kaşlarımla baktım.

"Değil mi Berk? O kadar da manyak değilsindir?"

"Selim nasıl karışmayayım? Arkadaşımız o bizim. Yeliz yaptı mı? Yaptı. Berk de yapabilir ama onu da kaybetmek istemiyorum."

"Selin, beni bırak. Sen Selim ile mutlu ol sadece. Bizim başaramadığımızı, siz başarın..."

Sahilde

"Berk sen yanımızda dur, gitme bir yere."

"Selin bir rahat bırak şu Berk'i. Çocuğu çok sıkıyorsun."

"Boşver Selim. Sadece Yeliz'in yolundan gitmeme engel olmaya çalışıyor ama başaramayacağını hepimiz biliyoruz."

Yeliz'in yolu... Engel olmak... Başaramamak...
Bu yuzden mi bizi sahile getirmişti yoksa?

"Berk, Selim! Eve gidiyoruz. Berk sen de bizimle kalıyorsun bir süreliğine."

"Selin bırak beni Allah aşkına!!"

"Yeliz'i kaybetti, seni de kaybetmekten korkuyor kız işte Berk! Büyütme bu kadar!"

"Keşke önce düğününüzü görseydim. Ama maalesef ki acelem var. Bugün Yeliz'e söz verdim ve sözümde duracağım!!"

"Berk saçmalama! Bunu-" Berk'in koşup suya atlamasıyla konuşmamı yarıda kesip çığlık atmaya başladım.

Gidip ardından suya baktım ve Berk'i göremeyince dizlerimin üstüne çöküp ağladım.

Bir süre sonra Selim yanıma geldi ve "Giden gitti, kalan kaldı. Biz kalanız, onlar ise giden. Sana bir sorum var; Buradan gitmeden önce benimle aynı çatı altına girer misin? Benimle evlenir misin Selin?"

Ben de "Kesinlikle evet!" deyip boynuna sarıldım, o da beni belimden tutup döndürdü. Beni yere bıraktığında güzel bir şekilde öpüştük ve sonra da birbirimize bakıp güldük.

"Son Pişmanlık" fayda etmez belki, ama başkalarının pişmanlıkları benim Selim ile bir ömür mutlu olmamı sağladı...