අද තමයි බාස්කට් බෝල් මැච් එක තියන දවස.... නගරේ තිබුන හොදම යුනිවර්සිටි පහේ දක්ෂතම බාස්කට් බෝල් ක්රීඩකයෝ මේ වෙනකොටත් තරගෙට ඕනවටත් වඩා සූදානම් වෙලා හිටියා....
මේ මැච් එක තමයි හැම කෙනෙක්ටම නැෂනල් ටීම් එකට සිලෙක්ට් වෙන්න තියන එකම මාර්ගය....ඉතින් මැච් එක පටන් අරගෙන නොතිබුනත් ග්රවුන්ඩ් එක පුරාවට ම ලොකු තරගකාරී උද්වේගයක් රැදිලා තිබුනා.....
ඒ වගේම සෝල් ඉන්ටර්නැෂනල් යුනවර්සිටි එකේ ඇතුලත හා පිටත ආරක්ෂාව දෙගුනයක් වැඩි කරලා තිබුනා.... හේතුව ජන්ග්මී.... හැම අවුරුද්දකම තරගය අවසානයේ කුසලාන පිරිනැමීම ක්රීඩා අමාත්ය තුමා අතින් සිද්ධ වුනත් මේ වතාවේ ඒක වෙනස් වෙලා කුසලාන ප්රධානය සදහා රජතුමා වගේම අගබිසවත් සහභාගී වීමට නියමිතව තිබුනා.... ඒ වගේම තරගය නැරබීම සදහා හිටපු මහ රජතුමා ජන්ග්මී ගේ සීයත් සහභාගී වීමට නියමිතව තිබුනා.....
දැඩි ආරක්ෂක හේතුන් මත ක්රීඩකයින්ගේ පවුල් වල එක් අයෙකුට පමණක් තරගය නැරබීම සදහා අවස්ථාව සැලසිලා තිබුනා.... ඒ නිසාම මැච් එක බලන්න ඕන කියලා පොලවේ පස් කාපු ජන්කුක් ව අමාරුවෙන් ගෙදර තියලා ටේහ්යුන් ගේ මමා විතරක් මැච් එක බලන්න ඇවිත් තිබුනා.....
යුනිවර්සිටි පහේම අවසන් වසර සිසුන් සහ ක්රීඩකයින්ගේ දෙමාපියන් වෙනුවෙන් pavilion එකේ වෙන වෙනම කොටස් වෙන් වෙලා තිබුනා.... ඊට අමතරව සම්පූර්ණ තරගයම සජීවීව විකාශය කරන්න සියලු කටයුතු සූදානම් කරලා තිබුනා.....
වෙනදට වඩා හැම දේම සුවිශේෂීත්වයක් තියෙන කොට ඒ වෙනසට හේතුව කුමරිය කියලා රටේම ජනතාව හිතුවත් ඒ වෙනස කුමරිය නිසා පමණක්මද කියලා දැනගෙන හිටියේ කීප දෙනෙක් විතරයි......
____________________________________
"කවුරුත් අපිව දැක්කද ජිමින්?"
හිස් පන්ති කාමරේ පුරා ඇස් අරගෙන යන ගමන්, දොර වහන ජිමින් දිහා බලලා ජන්ග්මී ඇහුවා....
"නෑ ඒත් කවුරුහරි එන්න කලින් ඉක්මන් කරන්න, බලන්න ඕක ඔයාට ඇතිද කියලා "
ජිමින් කලබල හඩින් කියනකොට, ජන්ග්මී අතේ තිබුනු කඩදාසි බෑග් එකෙන් ඇදුම් දෙකක් එක්ක බොරු කොන්ඩයක් එලියට ඇදලා අරගත්තා....
YOU ARE READING
____ꪶꪮꪜꫀ ꪑꫀ ꪖᧁꪖ𝓲ꪀ____ 𝚝𝚑𝚟 𝚏𝚊𝚗𝚏𝚒𝚌𝚝𝚒𝚘𝚗
Fanfiction"ඇගිලි තුඩකින් වත් නාල්ලා මගේ අත... මැණික, කොහොම අරන් ආවාද කියාපං මේ තරම් දුරක මගේ හිත......" 23/08/16 start 24/06/29 End Deshu🥀