AĞA BEY (TAMAMLANDI)

19-bölüm

Halil'den

Hande koşarak dışarı çıkmıştı Laleye döndüğümde hıçkırarak ağlıyordu Helin sessizce Lale'nin karşısına geçip "ULAN BIR KERE BU KIZI SEVMEDİN BIR KERE SEVMEDIN KARDEŞIMI LAN HELIN'E SENIN YAPMADIĞIN DAHA DOĞRUSU YAPMAK İSTEMEDİĞİN ANNELİĞİ YAPTI BEE AMA SEN KIZ SANA YARDIM ETTI SEN O ADAM DAN DAYAK YEDIĞİNDE BU KIZ SENI KORUDU BU KIZ SEN HELİN'E HAMİLEYKEN HEP SENIN YANINDA OLDU AMA SEN NANKÖRSÜN" demiştim bağırarak Lale'nin karşımda hıçkırarak ağlaması daha da sinirimi bozuyordu

"Sen o adamdan dayak yerken onu durduran Hande ve bendim senin yaralarına pansuman yapan Handeydi sen üşüme gizlice odun çalan bendim ama sen buna rağm- neyse" diyip gidicekken Kardelen denen o kız gelip kolumu tutmuştu "annem bu kadın size ne yaptı ondan nefret ettin neden düzeltmesine izin vermiyorsun yaa"

Delirmiş gibi gülmeye başlamıştım

Hande'den

Sonun da Boran'ın yanına gelmiştim Boran mesaj atıp dışarıya çağırmıştım gözlerim şişmiş kızarmış saçım dağılmış bitik haldeydim sonunda Boran aşağıya gelmiştim "Hande bu ne hal" "burdan gitsek olur mu sakin bir yerde konuşacağımız" demiştim sakin bir şekilde Boran şaşırsada tamam anlamında başını sallayıp korumalardan arabanın anahtarını istemişti

Koruma anahtarı getirince birlikte arabaya binip uçurumun kenarına gelmiştik arabadan inip uçurumun kenerına gelmiş aşağıya bakıyordum aşağıda göl vardı aşağıya bakarken Boran "iyi misin güzelim" gülerek "değilim annemin yine benden ne kadar nefret ettiğini anladım" demiştim gülümseyerek "benden yine VE YINE NEFRET EDİYOR" artık delirmiş gibi gülmeye başlamıştım

Yazardan

Abi kardeş ikisi de delirmiş gülüyorlardı
hem ağlayıp gülüyorladı

Boran sevdiği kadının bu halini üzülerek bakıyordu elinde olsa ona her şeyi unuttura bilirdi

Lale hanım ise Handeyi kızını özlemişti onu öpüp sarılmak istiyordu ama her şey için çok geçti çocukları arasında en çok ona acı çektirdi

Halil'in halini bütün herkes şaşkınlıkla izliyordu bir kişi hariç Helin o çok pişmandı

Hande ve Halil aynı duygulardı onların yaşadıklarını unutmak istiyorlardı ama unutamıyorlardı

O an iki kardeş yerleri gökleri inleticek şekilde bağırdı

"BEN ARTIK O ÇOCUK DEĞİLİM"

~Bölüm sonu