Gece yarısı kapının sert bir şekilde vurulmasıyla uyanmıştım hemen kalkıp kapıya bakmıştım karşımda salya sümük ağlayan Helin vardı çok kötü gözüküyordu "HELIN ne oldu sana" "a-abla b-ben çok özür dilerim Allah benim belamı varsin lütfen beni affedin ne olur" çok kötü ağlıyordu abimde uyanmış benim gibi Helin'e şok içinde bakıyordu
Abim Helin'in yanına gidip "Ne oldu Helin anlat bize" Helin dolu gözlerle bana bakmıştı bana bir şey göstermek istiyordu "abi sen içeri geç ben bir Helin'i sakinleştiriyim" abim başını sallayıp içeri geçmişti bizde odaya geçmiştik
Helin yatağa oturmuştu benim ona soran gözlerle baktığımı görünce karnını açmıştı karnında morluklar vardı "abla Kardelen bana çok kötü davrandı arkadaşları geldi beni hizmetçi gibi kullandılar ben bir kahve döktüm diye benim karnıma tekme attılar" kan beynime sıçramıştı tekme hizmetçi gibi kullandılar "ee Lale ne yapıyor b#kuyla mı oynuyor" "bugün söylicektim ama beni küçük karanlık bir odaya kapattı "NE!!" Içeri sinirle abim girmişti Helin'in karanlık fobisi vardı o yüzden karanlıkta 10 saniyeden fazla kalamazdı
"Abi sen Helinle ilgilen ben gidiyorum!" "Hand-" "abi evde kalın" Sinirle evden çıkıp o eve gitmeye başlamıştım her ne kadar Helin'e kızgın ve kırgın olsamda asla ona böyle bir davranılmasına göz yumam o hala benim kız kardeşim
Onların kapısının önüne gelmiştim kapıyı tekmelemeye başlamıştım kapıyı bana Bülent bey açmıştı "ne var bu saatte" "çekilin şurdan Bülent bey" içerde Lale kıvanç ve bana korkuyla bakan Kardelen vardı ona yaklaşıp "SEN KİMSEN LAN" diyip saçına yapmıştım Lale ve Kıvanç beni durdurmaya çalışıyordu "Hande dur kızım Helin korkucak" demişti Lale "Helin bizim yanımıza geldi ama neden geldi Kardelen anlatmak istermisin"
Kardelen ağlıyarak bana bakıyordu "Kardelen" demişti sert sesiyle Kıvanç "ben anlatıyım bu kardeşin Helin'i hizmetçisi gibi kullanmış arkadaşları ile birlikte ondan kahve istemişler kahveyi dökünce kızı dövmüşler Helin'in karnı mosmor" "Kardelen!" Diye bağırmıştı Bülent bey "aa daha bitmedi Bülent bey sırf karınıza söylicek diye Helin'in karanlık fobisi olmasına rağmen karanlık odaya kapatmış!"
Kıvanç ve Bülent bey Kardelene sinirli bakarken Lale sadece ağlıyordu "bundan sonra Helin den uzak durucaksınız anladınız mı" Lale yine "o benim kızı-" "gördük anneliğini" demiş evden çıkmıştım
Utanmazlar konağa geldiğimde eve geçip odaya gitmiştim Helin uyuyor abim onu izliyordu yanına oturup "artık Helin den uzak durucaklar" "zahmet olucak onlara" "şuna baksana canımızı yakan insana yine seviyoruz" abim gülüp "biz Helin den faz geçer miyizz" "geçmeyiz" "evet" aklıma Boran gelmişti artık abim den saklıyamazdım "abi senle konuşmak istiyorum"
Abimle mutfağa geçip her şeyi abime her şeyi anlatmıştım yüzünde gülme vardı "ne zaman istemeye geliyor" "kızmadın mı" "ne kızıcam en basından beri biliyordum abiler anlar hadi git zıbar" şaşkın bir şekilde Helin'in yanına yatıp kendimi uykunun kollarına bırakmıştım
~Bölüm sonu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kankamın çektiği fotoğrafın güzelliği AKDKRKEKRKRK
