Bölüm17

354 6 8
                                    

Merhabalarrrr🫡

Nasılsıniz bakalım

Yine bir bölüm yine bir karışıklık sizce bu bölümde neler olacak?

Barlamızı yine ne zorluklar bekliyor acaba diye başlanan bir bölümden daha birisi🥲🥲🥲

Neyse sizleri tutmadan bölüme geçiyorum iyi okumalar dilerim🙂
*******************************

Bölüm karakteri

Bölüm karakteri

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ayra ESLİ❤️‍🔥

*******************************

Bölüm; Barla'nın ağızından...
Bölüm sözü; Toparlanmaya başlamışken tekrar savuruyordu beni.

*******************************

Gelmek İstemiyorum

Aktan evlenme konusundan vazgeçmişti. Günlerdir bunu neden yaptığını kendi kendime soruyordum fakat bir cevap bulamıyordum.

Bunalmıştım fazlasıyla. Berk ne yapıyordu hiç bir fikrim yoktu, normalden daha sessizdi aslında. Bunun sebebi sanırım Aktandı, Yiğit Berki durduruyordu.

Kapı sesiyle o tarafa bakış attım. Hizmetli mutfakta yemek hazırladığı için bakamamıştı sanırım. Kapıya ben gittim ve açtım. Karşımda Yiğit ve Berki beklemediğimden donup kalmıştım.

Berk bir anda sarılınca sendeleyip düşecektim fakat izin vermedi. Ondan tiksiniyordum. Kendimden iterek uzaklaştırdım.

"Yapma bunu!
Seni çok özledim, bıçaklanmışsın iyi misin?"

Yiğite döndüm ve ne yapmaya çalıştığına baktım. Benim akıl sağlımı el birliği ile yıkmayamı çalışıyordu bunlar. Ben kolay şeyler yaşayan biri değildim ki! Herşeyi içime atıyordum fakat dayanacak gücüm kalmamıştı artık.

"Barla, konuş benimle.
Konuşacak bişey yok Berk.
Ne demek yok Barla.
Yok dedim, Yiğit lütfen sende yapma bunu!
Birbirinizi seviyorsunuz Barla, üzgünsün şimdi bu nedenle istemiyorsun."

Ağızım şaşkınlıkla aralık kaldı. Ne diyordu bunlar! Neyin üzüntüsü? Tabiki üzüldüğüm şeyler vardı, kızım gerçek babasıyla büyüyemiyordu. Bunun hatalısı sadece Berkti. Benim bir suçum varsa kızımı gerçek babasından uzak tutmaktı. Berk yaşadığı sürece kızımın yanımda olması şartıyla izin vermeyi düşünüyordum ama böyle saçma sapan hareketlere devam ederse bu mümkün değildi. Bir kere daha üzülmeyi göze alamıyordum.

Cebimdeki telsizden ses gelince ikiliye döndüm ve gitmem gerek sizde gidin dedim ve kapıyı kapatırken Yiğit içeri girdi.

"Abimin evine girerken sana soracak değilim."

TEKLİF Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin