KAUDUPUL

~1~

OKUMADAN GEÇME!

Merhaba arkadaşlar, yeni kitabım 'Kaudupul' ile yine sizlerleyim..

Sizden bir şey isteyeceğim, lütfen başlamadan önce hikaye tanıtımı kısmında yazdığım notları okuyunuz. Onlar sizin bazı şeylerden haberdar olmanıza yardımcı olucak.

Diğer kitaplarımda belirtdiğim gibi ben türk değilim arkadaşlar(, bu yüzden bazı yazım hataları ile karşılaşacaksınızdır muhtemelen. Lütfen mazur görünüz. Eğer bildirirseniz düzenlerim hataları da.

Önceden okuduğunuz için, bazı olucak hatalara rağmen okuduğunuz için teşekkürler..🥹🤍

İyi eğlenceler, umarım beğenirsiniz. Vote ve yorumlarınızı bekleyeceğim..🫶🏻

İlk yoruma okumaya başladığınız tarihi yazarak başlaya bilirsiniz..😊
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~Alsu Nasibova~

Havalimanından çıkıp otobüs durağına adımlıyordum küçük bavulumla. Her yıl en az 1 kez geldiğim için biliyordum buraları. Rusya ikinci ana ülkem, Moskov ise ikinci yaşadığım şehir gibiydi 5 yıldır ki. Bu ise bu yılkı ikinci gelişim olduğu için Svetlananın haberi yokdu. Ona surpriz yapıcakdım bu kez.

Otobüsde yerime geçip otobüsün kalkmasını bekledim. Pencereyi açmak istedim ama açamadığım için arkadan bir adam yardım etti sağolsun. Buralarda yaz Baküdeki kadar sıcak olmazdı ama şimdi biraz yürüdüm diye istilik basmışdı. Burda havalar serin geçtiği için severdim bu ülkeyi, sıcak havaları hiç sevmem.

1 saat gibi yolculukdan sonra bavulumla beraber Svetlana ve oğlu Antonun kaldığı binaya doğru yürüyordum. Bu gün pazar ve evdelerdi. 2ci kata çıkıp kapıyı çaldım ve tanınmamak için kapüşonu yüzüme kadar çektim.

"Anne, kapıda biri var, yüzü kapalı." Antonun tatlı konuşmasını duyuyordum. Kapıya bakarken kendi küçük sandalyesinin üstüne çıkıyordu hep.

"Bebeğim sandalyeni al ve oturma odasına geç ben bakarım." Ve Svetlana.

Kapınının kilidini açıp birazcık itti.

"Kim o?"

"Sizinle tanışmak için geldim güzellik." Diye kendimi gösterdiğimde sevinç çığlıklarıyla boynuma sarıldı.

Svetlanayla 6 yıl önce instagramda tanışmış ve en iyi iki arkadaş olmuşduk. O zamanlar yeni evliydi. 1 yıl sonra kocasını trafik kazasında kayp etmişdi ve o zamanlar Antona hamileydi. Ondan sonra ben buraya kaçamaklar yapıp geliyordum yazları. Doğumunda bile onunlaydım. Çünkü kendi ailesi yoktu, yetimhanede büyümüşdü. Kocasının ailesi ise artık ilgilenmiyordu onlarla. O beni yalnız hiss ettirmezdi, ben de onu. İlk başlarda ingilisce konuşuyorduk, sonradan ruscayı öğretti bana. Ama buraya geldiğimde onlardan başka hiçkimseyle rusca konuşmuyor ve bilmediğimi anlatıp ingilisce konuşuyordum. Bu da Svetlanayla benim bir oyunumdu.