- Serendipity | İzakaku

-22-

Kakucho'nun gözünden:

Okulda bir tenefüste İzana'nın yanına gitmeye karar vermiştim. Üst sınıfların olduğu kata çıktım ve sınıfının önüne geldim. Birine seslendim.

Kaku: Hey, bana İzana'yı çağırabilir misin?

Başıyla onaylayıp sınıfa girdi. Ben de kapıda beklemeye başladım. Beklerken okulun serserilerinden iki tanesi yanıma ilişti.

?: Kapıda ne diye dikiliyorsun lan?

Kaku: ...Seni ne ilgilendiriyor?

?: Kimi bekliyorsun burada?

Kaku: Seni ilgilendirmez.

Beni yakamdan tutup kendine çekti. Tam dayak yiyeceğimi sanıyordum ki İzana geldi.

İzana: Ne yapıyorsun çocuğa? Bırak onu. Arkadaşım benim.

?: Arkadaşın olup olmaması umrumda değil. Sinirlerimi bozuy-

İzana: Bırak dedim.

İzana sert ve gerici bir ses tonuyla söyleyince çocuk yakamı bıraktı ve sinirle iç çekip uzaklaştı.

İzana: Her neyse, ne oldu Kaku?

Kaku: ...Hiç, seni görmeye gelmiştim...

İzana: İyi o zaman gel biraz bahçeye çıkalım.

Kaku: Tamam çıkalım...

Beraber bahçeye indik ve gezmeye başladık. İkimizde sessiz kalıyorduk ve ben sessizliği bozmaya karar verdim (çok aptalca bir şeyle olsa da).

Kaku: Okuldan mı kaçsak?

İzana: Abim kızıyor.

Biraz durakladım ve İzana'nın abisine neden bu kadar bağlı olduğunu sorguladım. Normalde diğer kişilere çok vurdumduymaz davransa da konu Shinichiro'ya gelince dediklerini pek tekrarlatmıyor ve ne derse yapıyordu. Belki de abisini sevdiği içindir ama ben bu tür aile ilişkilerini pek anlayan biri değilim.

Kaku: ...Ben abini geçen pavyonda görmüştüm.

İzana: Ha?

Kaku: Wakasa abiyle beraber.

İzana: Sen pavyona mı gidiyorsun yani?

Salak ben kendimi yanlışlıkla ele vermiştim. Acilen bir bahane uydurup ona söylemem gerekiyordu.

Kaku: Ee... Takemichi barmen olarak işe başlatacağım orada! Ondan değil yani...

İzana pek inanmamış bakışla bana baktı.

İzana: Takemichi mi? Pavyonda barmen olarak?

Kaku: E-Evet ya olamaz mı...?

İzana: Sen beni mal sanıyorsun herhalde?

Şuan sevgilisinden gizli pavyona gitmiş biriyim sanki. Neden ona açıklama yapmak zorundayım diye düşünebilirim ama açıklama yapmak zorundaymışım gibi hissediyorum.

Kaku: Ya cidden-

İzana yalanımı sürdürmeye devam ettiğim için sinirlenmiş olacak ki birden üstüme atladı. İkimizde aptalca bir şekilde yere düştük. İzana beni dövmeye çalışırken ben onu kolundan tutuyordum. Sonra kolunu tutmayı bıraktım İzana da üstüme düştü.

İzana: Of... Şöyle davranmayı bırak artık, çok aptal görünüyoruz...

Kollarımı hafifçe İzana'ya doladım.

Kaku: Tamam özür dilerim...

İzana: Sarılma bana.

Kaku: Neden?

İzana: Sevmiyorum seni. Yarramı ye.

Kaku: Sevmeseydin bahçeye benimle gelmezdin ki...

İzana: Zorunda olduğum için geliyorum çünkü peşimi bırakmıyorsun.

Kaku: Kırıcısın.

İzana: Evet ağla velet.

Kaku: Hiç mi eğlenceli değilim?

İzana: Yok.

Suratımı astım ama İzana pek takmadı.

Kaku: Belim ağrıdı.

İzana: Çek kollarını da kalkayım.

Kaku: Dur bakayım...

İzana üstündeyken salak gibi kalkmayı denedim ve az daha yere yapışıyordu. Onu tuttum.

Kaku: Kaslı kollarımda yakaladım.

Sırıtıp göz kırptım ama o bana çok kötü bakıyordu.

Daha sonra İzana bana bir tane çaktı ve kalktı.

İzana: İy.

İzana gitmeye başlarken arkasından kalkıp elini tuttum.

Kaku: Tamam özür dilerim salakça davrandığım için...

İzana: Sen hep salaksın zaten. Bırak beni.

Elini bıraktım ve iç çektim. Arkasına bile bakmadan okula geri girdi. Orada öylece kaldım ve kendimi aptal gibi hissettim çünkü ne yaparsam yapayım İzana asla bana düzgünce sıcak davranmıyordu. Ben de mi sıkıntı vardı bilmiyordum...