3. Bölüm

200 42 68
                                    

Sabah gözlerimi çalan telefonumla açmıştım. Numaraya baktığımda ABD numarası olduğunu fark ettim.

Kimdi ki acaba? Stüdyodan ola bilir miydi? Ama saat daha çok erkendi.

FBI, CIA falan mı arıyor? Vah, vah başıma bunlar da mı gelecekti?

Saçma sapan teoriler üretmeyi bırak ve o telefonu aç.

Tamam, içsesim haklı ola bilir bu konuda.

Ben her zaman haklıyım da ama işte...

Telefonu açıp kulağıma dayadım.

"Buyurun?"

"Gece, günaydın. Umarım uyandırmamışımdır."

Gündüz mü? O ne alakaydı şu an?

Ayrıca evet. Uyandırdın. Ben bu güzellik uykumu alamazsam gün boyu delirecektim.

Hem benim numaramı nereden bulmuştu ki?

Acaba düşünmek yerine cevap mı versen?

"Günaydın. Bir problem mi var?"

Çok mu sert oldu ya?

Ama ne yapsaydım? Ben de böyle bir efendiyim işte.

"Sanırım seni uykundan ettim. Ben senin evin yakınlığındaki kafede kahvaltı yapıcaktım. Belki sen de istersin diye düşündüm. Kahvaltımızı yaptıktan sonra da stüdyoya geçeriz birlikte."

Gündüz de maşallah her şeyi düşünmüş yani. Vallaha bir şeyler hazırlamaya halim yoktu, o yüzden de bu teklif fazlasıyla güzeldi.

"Tamam, olur. Sen bana kafenin konumunu yolla, ben gelirim."

"Yok, sen hazırlan, ben vardığımda seni alırım, öyle geçeriz."

Centilmen çocuk. Aferin. Giriyorsun gözüme.

"Ona da tamam. Ama şöyle bir sorunumuz var. Eğer ki, beni sen stüdyoya götüreceksen, eve de senin bırakman gerekecek. Malum, arabasız gelicem ya."

"Hay, hay efendim. Başka bir sorun yoksa o zaman anlaştık?"

Tabii canım. Neden anlaşmayalım.

"Anlaştık."

Telefonu kapatıp hemen yataktan kalktım. Banyoya girip kısa bir duşun ardından, hazırlanmaya başladım.

Güzel olmuştum bence. Hey, hey yanlış anlamayın derdim asla Gündüze güzel gözükmek değildi. Ben hep güzelim zaten.

Yaklaşık yarım saat sonra Gündüzün mesajıyla yavaştan inmeye başladım.

Gündüz beni görür görmez arabadan inip benim kapımı açtı.

Ayy, bu çocuk çok kibar. Böyleleri seni bozar haberin olsun.

İçsesimi takmayıp Gündüze döndüm.

"Teşekkür ederim."

"Böyle güzel bir hanımefendi için ne yapsak az kalır."

Vay canına. Gündüz havayolları hizmetinizde.

Al işte boşuna demedim ki böyle kibar çocuklar seni bozar. Ben malımı biliyorum.

Ay, yeter. Yangın var diye bağırıcam en sonunda o olacak.

"Ya, çok teşekkür ederim. Bugün fazla naziksin."

"Sadece nazik mi?"

Anlamadım nasıl yani? Ne demek istemişti ki?

Gecenin GündüzüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin