1.Bölüm

420 83 183
                                    

Hepinize merhabalarrr. Başlıyoruzz.

Kitabı nereden gördünüz ? Birde lütfen başlama tarihinizi de yazınnn.

@geceyemahkumbiri: Sevgili takipçilerim, hepinize günaydın. Umarım hepiniz iyisinizdir. Değilseniz de, sizlere birazdan bomba gibi bir haber söyleyeceğim.

10043 beğeni 1054 yorum

+538: Acaba kiminle ilgili?

+12: Merhaba GMB nasılsın? Vallaha hiç modum yok. Hadi patlat bir tane bomba.

+795: Kim bilir bu sefer kimi çekiştiriceğiz?

+52: Dedikoduuu en sevdiğimm.

+34: Günaydınnn.

Evet, bu işi de halletdik. Birazdan paylaşırım artık.

Bayılıyordum bu habercilik işine. İnsana ayrı bir zevk veriyordu. Yani en azından ben öyle düşünüyorum.

Ah, ben kendimi tanıtmayı unuttum.

Ben Gece Beyaz.

20 yaşına yeni girmiş, kendi kimliğiyle herkes tarafından sevilen, etrafa neşe saçan, enerjisi asla bitmeyen, ailesi tarafından el üstünde tutulan genç bir kızım.

Kulağa ne kadar da hoş geliyor öyle değil mi?

Ben de ara sıra bu söylediklerime inanıyorum, çünkü ismim dışındaki her şey yalandı. Soyadım bile. Ama insan bazen sadece yalanlara inanmayı, onları yaşamayı isterdi. Ben de öyle biriyim işte.

Her neyse. Kendimi acındırmak bir işe yaramıyor zaten. Gerçek benle tanışmak istiyorsanız başlayalım.

Ben Gece Beyaz.

20 yaşına yeni girmiş, yetimhanede büyüyen sıradan biriyim. Çöplükte bulmuştular beni. Çok komik değil mi? Ama onu yaşayan birisi için hiç öyle değil. Çocukluğumdan beridir asla sevilmemiş, hep diğerleri tarafından hor görülmüştüm. Eskiden hep neden böyle olduğunu düşünür, üzülürdüm. Büyüdükce çocukların yetışkinlerden daha acımasız olduğunu anlamıştım.

Açıköğretim gazetecilik okuyorum. Bu alanı neden seçtiğimi sorarsanız cevabını veremem. Öylesine seçilmiş, verilmiş bir karardı işte.

Öyle pek bir özelliğim de yoktu aslında. 17 milyon takipçiye ulaşmış magazin sayfamın olması dışında tabii.

Magazin sayfam mı?

18 yaşına bastığım gün beni büyüten aile daha fazla katlanmak istemedikleri için beni postalamıştılar.

Evet, bildiğiniz postalamak.

Ah, Gececim. Sen bizim kızımızsın, hep senin yanındayız, ne zaman istersen bizim desteğimizi ala bilirsin. Ama artık kendi ayaklarının üzerinde durman, kendi evinin olması ve de insanlarla sosyalleşmen gerek. Artık büyüyorsun, hayatına bu şekilde devam edemezsin. Bu yüzden de sen iş bulana kadar, senin için kiraladığımız evde kalırsın. Daha sonra kendi paranı kazanıp, kendin ödersin. Bence çok iyi bir fikir.

Annemle babamın pardon, beni büyüten çiftin tek isteği benim de onlar gibi herkesle iyi anlaşa bilmem, fazlasıyla sosyal, çevresi tarafından sevilen biri olmamdı. Ama gel gör ki, kaderin cilvesinden midir bilinmez, büyüttükleri kızları fazlasıyla asosyel ve de yabani birisiydi. Sessizdim, hep sessizdim.

Evet, etrafım kalabalıktı çocukluğumdan beridir. Ama ben hep sessizliğimi en büyük sesim bilmiştim. İnsanlar benimle konuşmaz, beni görmezden gelirlerdi ben de zamanla bu duruma alışmıştım. Bu yüzden de kendilerince yapıla bilecek en doğru şeyi yapmış ve beni evden çıkartmıştılar.

Gecenin GündüzüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin