4.BÖLÜM "GİDEMEZSİN!"

100 11 17
                                    

Sorulan sorulara cevap veremediğim için timden biri telefonu elimden alıp konuştu ama benim gözüm kararıdığından kim olduğunu bile görmemiştim.Baya kötülemiştim ve gözlerim kararıyordu.En son dayanamayıp düşmüştüm. Hatırladığım son şey "Tuana!" Bağırışlarını duymamdı.

YAZARDAN

Tim korkmuştu.Tuana'yı çok seviyorlardı.O çok sevdikleri ve hep güçlü duran Komutan'ları şimdi yıkılmıştı.Tim hak veriyordu Tuana'ya.Babasının yerine koyduğu insan vurulmuştu.Onu anlayamazlardı.Çünkü aynısını yaşamamışlardı ama anlamaya çalışıyorlardı.

Tim Tuana'yı da alıp hastaneye gelmişlerdi.Tuana odaya alınmıştı.Hepsinin gözleri dolmuştu ama biri hiç utanmadan hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

O kişi Buğra'ydı.Herşeyi dalgaya vursa da timin en duygusalı oydu ve Tuana'yı ablası yerine koymuştu.Buğra ablasını küçükken kaybetmişti tek çocuktu yani ve Tuana'yı ablası yerine koymuştu ama şimdi abla dediği kadın yıkılmıştı.En çokta koyan bu değil miydi zaten?Sevdiklerinin acı çekmesi,yıkılması değil miydi?

Belki çok erken bağlanmışlardı Tuana'ya ama sevmek kötü bişey değildi ki.

TUANA'DAN

Gözlerimi açtığımda tim,Tuğba ve Asel başımdaydı.Önce neler olduğunu anlamasam da sonra neler yaşandığı aklıma geldi ve ayağa kalkmak için doğrulmuştum ki Asel konuştu " Tuana ne yapıyorsun iyi değilsin,kalkamazsın"

Sinirle bağırdım "Kalkacağım Asel.Mehmet Amca nasıl?İyi değil mi?Bırakmaz o bizi"Hiçbiri cevap vermeyince sinirle komodinin üstünde ki sürahiyi yere fırlatıp bağırdım "Size bi soru sordum"

Sinir krizi geçiriyordum.Bunun farkındaydım ama kendimi kontrol edemiyordum.Yine hiçbiri cevap vermeyince Asel'e baktım.Yıkılmıştı,gözlerin de hüzün vardı,korku vardı ve ağlamıştı.Hem de çok.Anladım ağladığını çünkü o da benim için Tuğba'yla aynı önemdeydi.

Çocukluğumdan beri ne zaman kırılsalar,üzülseler ağlasalar anlardım.Çünkü kardeşlerimdi onlar benim.

Ben kendimi kaybedince hemşire koluma sakinleştirici iğne yaptı.

YAZARDAN

Tuana tekrar uykuya dalmıştı.Asel tekrar ameliyathanenin önüne gitmişti.Ağlıyordu Asel."Ya giderse" diyordu içinden.

Mehmet Amca beyninden vurulmuştu.Ameliyatına da Tuğba girmişti.Tam beş buçuk saattir ameliyattaydı Mehmet Amca.

Çok zordu hepsi için.Tim Tuana'ya üzülüyordu.Asel annesini toprağa verdiği gibi babasını da toprağa vermekten çok korkuyordu.Tuana kriz geçirmişti.Korkuyordu 'babam' dediği adamı kaybetmekten.Tuğba belki en zorunu o yaşıyordu.'Babam' dediği adamın hayatı ona bağlıydı.Kurtaramazsa kendini asla affetmezdi.

Hayat neden bu kadar acımasızdı?Neden bu kadar zorluyordu bizi?Neden bu kadar yoruyordu bizi?

TUANA'DAN

Uyandığımda 'bu sefer sakin olucam' diye tembihlemiştim kendimi.Sakince kalkmak istediğimi söyledim.Hemşire ağrım yoksa kalkabileceğimi söylemişti.Ben de 'yok' diyip kalkmıştım.

Ameliyathanenin önüne gelince ağlayan Asel'i gördüm.

Ameliyat saatini öğrendiğim de şok geçirdim.Tam altı saattir ameliyattaymış.Altı saat.Gözümden firar eden gözyaşlarımı bu sefer tutmadım,tutamadım.Hep güçlü olmaya çalıştım ama artık dayanamıyordum.

Buraya kadardı işte dimdik duruşum,buraya kadardı sahte gülüşlerim,buraya kadardı...

Sekiz saat ameliyattan sonra Tuğba çıktı.Gözleri dolmuştu.Aklıma gelen şeyle 'hayır' diye bi çığlık attım.İnsanlar acıyarak bana bakıyordu.

Tekrar sevdiğimi toprağa veremem.Tuğba hüzünle baktı ve bana tutunarak ağlamaya başladı.Ağlarken şu sözü söyledi "Kurtaramadım abla onu kurtaramadım,başaramadım abla" sesi titremişti.

Beni sorarsanız koca bi boşluk ve gözlerimden akan gözyaşları.

Asel'i sorarsanız deli gibi ağlıyordu.Kendini suçluyordu o da.

Tuğba zaten kendisini suçluyordu.Bi yandan da ağlıyordu.

Ameliyathaneden çıkan sedyeyle üçümüz de oraya ilerledik.Örtüyü kaldırıp baktık.

İlk Tuğba konuştu "Affet beni Mehmet Amca.Kurtaramadım seni." Deyip tekrar ağlamaya başladı.Daha sonra Asel konuştu "Baba gerçekten gittin mi?Beni bırakıp gittin mi baba?Neden baba?Çok mu üzdüm seni?Çok mu kırdım?Neden gidiyorsun baba?NEDEN?" Son kelimeyi bağırarak söylemişti.Ben dolup taşmıştım dayanamıyordum "GİDEMEZSİN!" diye bi bağırış kaçtı ağzımdan.Daha sonra konuştum "Sen de mi gidiceksin?Sen de mi bizi bırakıcaksın?Ama hani sen bırakmayacaktın bizi?Söz vermiştin.GİDEMEZSİN!"Son da yine bağırmıştım.Gitmeden önce tekrar bağırarak şu cümleyi kurmuştum "Sana,buradakilere ve Allah'a yemin olsun ki intikamını alacağım."

Üçümüz de kendimizi kaybetmiştik ama o kadar seviyorduk ki Mehmet Amca'yı.Hele Asel.Darmadağın olmuştu.

YAZARDAN

Kızlar mahvolmuşlardı.Param parça olmuşlardı.Asel yıkılmıştı.Annesinden sonra babasını kaybetmek çok dokunmuştu ona.

Tuğba kendisini suçluyordu ama onun da elinden bişey gelmemişti ki.

Tuana parçalanmıştı.Onca yaşadıklarından sonra bi de bu çok ağır gelmişti.'Babam' dediği adamı kaybetmişti.Yorulmuştu hem de çok...

TUANA'DAN

Hayat yine izin vermemişti gülmeme.Yine gülemeden ağlatmıştı.Sahi ben ne zaman mutlu olacaktım.Oysa bir söz vardı ve ben kendimi o söze inandırmıştım.'Gözyaşının bile görevi vardır ardından gelecek gülümseme için yüzü temizler'Ben anne babamı kaybettikten sonra hiç samimi bi şekilde gülmemiştim ki.Yani tam 11 yıldır samimi bi şekilde gülmemiştim.Evet annemle babamı 15 yaşındayken kaybetmiştim.Yoksa 11 yıldır yüzüm hala temizlenmemiş miydi?

Ben çok yorulmuştum savaşmaktan.Çok yorulmuştum güçlü durmaya çalışmaktan.Hayat yüzüme niye hiç gülmüyo ki?

Sahi hayat niye böyle?Niye acımıyo bize?

Hayat bazı şeyleri bana kafama vura vura öğretmişti.

KURAL 1
Yanında kimse olmadan dimdik durabileceksin.

KURAL 2
Düştüğünde kendin kalkmak zorundasın.

KURAL 3
•Ne olursa olsun ağlamayacaksın.

KURAL 4
Çok acı çekeceksin ama sesini çıkaramayacaksın.

Ne acımasız kurallar değil mi?Keşke kabul etmekten başka bi seçeneğim olsaydı da kabul etmeseydim ama başka seçeneğim yoktu ki.

Galiba bu sefer pes edecektim.Dayanamıyordum.Sen kazandın Hayat.Savaştan çekiliyorum...

Selam,nasılsınız?

Tam tamına 731 kelime

Asel biriciğimmm?

Peki ya Tuana'm?Sizce pes edecek mi?

Tuğba'm peki güneşim ya kendini suçlamıştı😥

Timin Tuana'nın yanında olmaları peki

Buğra'm peki?

Bi daha ki bölüm baya uzun olucak

Bu arada şu gıcık karakter bi türlü gelemedi diyorsunuz biliyorum ama bölümlerde arka planda kalıyor ama bi daha ki bölüm söz veriyorum gelicek

Neyse ben çok konuştum bays çiçeklerim🌸🌸🌸

Kendinize iyi bakın sizi çok seviyorum❤❤❤

ALEV TİMİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin