Kulağımda kulaklık ile brooklyn baby dinliyordum. Bu aralar hayat bu şarkı gibi hissetiriyordu.
Jungkookun yanına gitmek istiyordum. Onunla uzun zamandır görüşmemiştik. Bence bizden güzel arkadaş olurdu.
Adımlarımı evine yöneltim. İçki hayatımdan çıkalı baya oluyordu. Onun sayesinde, ama neden onun sayesinde? Neden onun 'içme zararlı' demesiyle bıraktım? Karışık. Çok karışık!
Bu sefer ondan telefon numarasını isteyecektim. Arkadaş olmak için güzel bir adım olabilir.
Evine geldiğimde şarkıda bitti. Kapıyı çaldım. Bir süre beklesemde kapı açıldı.
Gördüğüm kişi hiç tanıdık değildi. "buyrun?" bir adım geriledim. Ardından jungkook geldi. "kim geldi?" Beni gördüğünde kaşlarını çattı. Tanımadığım adam ona imalı bir şekilde baktığında, jungkook gözlerini devirdi. "ne zamandan beri innsanlar ile takılıyorsun?" şaşırdım. "ne oldu taehyung." gülümsedim. Aşırı sahte gülümsedim. Şuan ağlamak istiyordum çünkü bana aşırı soğuk bir şekilde davranıyordu. "ah, kusura bakma rahatsız ettim. İyi eğlenceler." gülümsememi büyütüp eğildim. Tam gideceken beni durdurdu. "rahatsız etmedin. Ne oldu söyle?"
Ne diyecektim. "Ah jungkookie ben seninle arkadaş olmak istiyorum! Lütfen bana numaranı ver!" mi? Asla!
"ah evde yumurta bitmiş eğer sende varsa..." bir parmağımı kaldırıp gösterdim. "bir tane verir misin?"
"bekle." onu beklerken arkadaşları ile tek başıma kaldım. "merhaba adın ne?" dedi biri. Uzun, geniş omuzlu ve oldukça yakışıklıydı. "kim taehyung." gülümsedim. "ahh! Benim soy adımda kim! Akrabamı buldum ulann!" bana sarıldı. "lan jungkook! niye önceden tanıştırmadın bizi!" benden ayrıldı ve kocaman gülümsedi karşılık verdim. "adım seokjin bu arada canım akrabam." kıkırdadım. "lan çok tatlı bu!" dedi ve saçlarımı karıştırdı. Gözlerimi kapattım. Açtığımda kaşları çatılmış jungkook ile karşılaştım.
Elime yumurta kolisi tutuşturdu. Şok içinde bir koliye birde jungkooka baktım.
"hadi artık git." seokjin bileğimden tutup "hayır gitmesin bizle otursun." dedi. "ah, çok isterdim ama işlerim var." üzgünce bana baktı. "numaranı ver bari." telefonunu uzatı. Aldım ve numaramı yazdım. Beni çaldırdı. "ahh, canım akrabam."
"seokjin o senin akraban falan değil." dedi jungkook, onu içeriye sokmaya çalıştı. "görüşürüz!"
"görüşürüz taehyungie!" gülümsedim ve eve doğru yol aldım. Ne tuhaf bir andı öyle!
UYARI!!
seokjin taeye karşı bir şey hissetmiyor. Arkadaşça görüyor.
Bu arada kapıyı açan kişi yoongi. Onu çok konuşturmadım ama yakında konuşur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
