The Love from Karma

Chapter 14

Ariyu

During the whole ride namin, kita ko parin ang mugto ng kaniyang mga mata mula sa labis na pag-iyak.

I went to her, and hold both of her cheekbones, and I wiped out her tears. I need to wash away her frustrations, and pains because of what happened earlier.

"I'm sorry, love." ani ko.

"No, I'm okay, Riyu." inalis niya ang mga kamay ko at siya mismo ang nagpunas ng mga luha niya.

"It's just... you know... Ako naman talaga nang-agaw ako ang may kasalanan pero ako pa itong masaya."

"Don't say that, love. You deserve the happiness."

"But I don't deserve you. I don't deserve this happiness na sinasabi mo." mahina lamang ngunit bumugso na naman ang kaniyang damdamin.

"I deserved You, and You deserved Me. We deserved each other." I kissed her lips.

"Stop crying, okay. You have me. Always remember that, my love." she nod her head. I take that as a chance to kissed her forehead.

Niyakap ko lamang siya buong gabi, habang natutulog. I need to hugged her, dahil sobrang lungkot niya.

Kinabukasan, bago ako umuwi tinawagan ko si Megan. I need to talk to her hindi ko gusto ang ginawa niya.

Ariyu : "Meet me at Lasal Restaurant at 7pm, Megan."

Megan : "Sure, my ex." kahit sinabi ko ay 7pm inagahan ko parin gusto ko talaga siya makausap.

10 minutes late na siya. Saktong pag-11 minutes, dumating na siya. She wore a new release of Dior luxury dress. But I don't find her beautiful in that dress siguro noon, pero ngayon hindi na. Si Lali lang, ang asawa ko lang ang maganda sa paningin ko.

"Sorry, late." aniya.

"Have a seat. Huwag ka nang umorder, nag-order na ako kanina."  ani ko. Ayaw ko ng tumagal pa 'to.

"Rude. You should ask me. What if ayaw ko ng inorder mo?"

"Then, order by yourself." she gasped.

"You change a lot, Ariyu." tonong nag-aakusa siya.

"You change a lot too, Megan. This is not you. Nasaan na ang mabait at professional na Megan? I thought we agreed na maghihiwalay na tayo five years ago, after you knew what happened to me and Lali?"

"Ikaw lang naman nagpumilit no'n at hindi ako." aniya, putangina talaga.

"Kaya ba hanggang ngayon you messed up my wife? Megan, I warned you, stop this shit. Respect my wife. Respect my family."

"Para ano? para ako lang ang malugmok sa kalungkutan? No way."

"We talk about this five years ago, naging maayos ang break-up natin inexplain ko sa'yo ang lahat-lahat. I thought we're okay, Megan?"

"Lali, asked for your forgiveness too." dugtong ko.

"Pero hindi ako nagpatawad." aniya sa matigas na tono.

"Megan, please let's move forward na."

"You know what, aalis na ako." she left. I feel so frustrated dapat maayos ko na 'to para hindi nararamdaman ng asawa ko na hindi siya worthy sa akin.

I need Megan's forgiveness.

Umuwi na ako sa sobrang lutang ko hindi ko napansin na inabot na pala ako ng alas-diyes ng gabi.

Sinalubong ako ng asawa ko naka-white nighty dress siya sigurado ako na ready na siya na matulog pero wala pa ako, naabutan ko siyang nakaupo sa sofa namin. Pagopen ko ng pinto nakita niya agad ako, tsaka siya agaran na lumapit sa akin, at hinawakan ako sa mukha.

"Saan ka ba nanggaling?, ginabi ka na." tanong niya sa akin.

"I'm sorry, love. May inasikaso lang ako from outside." hindi na ako nagsinungaling alam ko na tumawag siya sa company ko para malaman kung nasa office pa ako. I loved the way every time, she did that.

"Gano'n ba, pero ayos ka lang ba talaga?"

"I'm okay po." ani ko.

"Kumain ka na ba?" umiling ako.

"Tara sa kusina, at iinitin ko yung niluto ko at para makakain ka na." hinila niya ako papunta sa kusina at pinaupo sa upuan.

Pinuyod niya ang buhok niya, atsaka dumiretso sa pagkuha ng kanin sa rice cooker.

"Yung anak mo, tulog na aantayin ka sana ang sabi ko nagovertime ka." pinapanood at pinapakinggan ko lang siya. Sobrang ganda talaga ni Lali.

Pagkatapos niya akong kunan ng sapat na kanin na kaya kong ubusin, may kinuha siya na tupperware sa refrigerator, at binuksan iyon sa harapan ko. Menudo, napangiti ako dahil sa sobrang bango nito. Bukas na bukas magbabaon talaga ako. Naglagay siya ng menudo sa isang mangkok, at sabay niya nilagay sa microwave ang kanin at ulam ko.

"60 seconds lang a, gutom na gutom ka na ba?" tanong niya sa akin pagkasalang niya sa pagkain ko.

"Kaya ko pa naman, love." tumango lang siya at dumiretso sa mga tasa, ipagtitimpla ako nito ng kape.

Kasabay nang pagtunog ng microwave oven, ang kape ko na tapos niya ng itimpla. Inilagay niya muna sa harapan ko ang kape at tubig, tsaka niya kinuha ng dahan-dahan ang kanin at ulam ko.

"Dahan-dahan at mainit a."

"Thank you, love." ani ko.

"Sana kumain ka nalang sa labas, hindi yung nagpapagutom ka." aniya umupo siya sa harapan ko at papanoorin niya akong kumain.

"Kung kumain ako sa labas, hindi ko matitikman itong special menudo mo," ani ko sabay subo.

"Sobrang sarap."

"Nambola ka pa. Kahit na sana kumain ka nalang, p'wede mo naman makain 'yan bukas, at baunin sa trabaho."

"Opo, next time. Sorry po." she just laughed because of my answered.

I hold her tonight, pagod ako kailangan ko ng energy from my lovely wife.

"Good night, love." ani ko.

"Good night din." maya-maya ay naramdaman ko na ang pagbigat ng hininga niya. Nakatulog na siya.

"I'll promise, I'll protect you forever. Just put your trust on me. Hindi ko hahayaan na makuha ka ng iba sa akin, wala nang iba pang makakapalit sa'yo. Ikaw ang nilaan sa akin, para makasama ko sa habang-buhay."

"I promise to love you forever, till I die. Just stay with me. I'll fixed this, my love. You deserved all the love. Hindi ka nakikihati kung kanino man, iyo lang ako." bulong kong sabi, sabay halik sa kaniyang noo.