Tüm Dünya çapından meydana gelen uzaylı işgal saldırılarından sonra kurulan ÖSB isimli askeri örgüte katılan Gece ve arkadaşları kullandıkları zırhlar ve enerji güçleriyle birlikte uzaylılara karşı topyekün bir savaş başlatırlar . ' Gölgeler kaderin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gökyüzü kasabasındaki Ay festivalinin son günüydü.Gökyüzündeki ay ve yıldızlar adeta dans ediyorlardı.Ben de bu güzel gökyüzünün ve eğlenceli ortamı kaçıramazdım , arkadaşlarım Burhan , Güneş , Eda , Arif beni sahilde bekliyorlardı ama ufak bir problem vardı ben azcık geç kalmıştım yaklaşık 45 dakika kadar... Oraya gittiğimde atıcakları tripleri düşününce bile koşarken nefesim kesiliyordu.Saat neredeyse gece 12'ye gelmişti ve 12 de havai fişek gösterisi yapılacaktı ona kesinlikle yetişmeliydim ve asıl eğlence saat 12 den sonra başlayacaktı. Sahilde onları ararken ilerden bi ses geldi bu ses Burhan'ın sesiydi:
--Usta sonunda geldin öldün sanmaya başlamıştık bizde, dedi ve gülmeye başladı sadece Burhan değil oradaki tüm arkadaşlarım gülüyordu.Eeee bensiz olur mu bende onlarla birlikte gülmeye başladım.
--Eeee böyle bi gecede tüm eğlenceyi size bırakacak halim yoktu ya çekirge, dedim. Ve herkes tekrardan kahkahalara boğuldu.Neyseki kimse geç kaldığım için bana sinirlenmemişti ya da en azından böyle bir atmosferi bozmak istemiyorlardı.Benim için ayırdıkları boş sandalyeye doğru yöneldiğimde kenardan ufak bir ses duydum.
--Umarım bizi bekletmek için düzgün bir sebebin vardır, dedi Güneş. İşte o an naneyi yediğimi anlamıştım.
--Olmasa bekletir miyim hiç canım sende beni bilmiyormuş gibi Güneş, dedim.Dememle cevabın gelmesi bir oldu tabii.
--Bilmez miyiz seni hiç bilmez miyiz ! , dedi Güneş ve çok kısa bir süre gülümsediğini gördüm ama benden başka kimsenin görmediğine eminim.
Saat 23.59'a gelmişti hep beraber geri sayım yapmaya başladık10987..3210
Havai fişekler patlamaya başlamıştı herkes muhteşem havai fişek eğlencesini izlerken ben sadece Güneş'e bakabiliyordum gözlerimin onun gülüşünden alamıyordum kendiside bunu farketmiş olacak ki bana doğru döndü, göz göze geldiğimizde zaman benim için durmuş gibiydi onun gözlerinde bir ömür geçirmek istiyordum ama arkadan malum ses geldi
-Usta dün kü golden state-dallas maçını izledin mi? Luka Doncic tek kişilik bir ordu gibiydi çok başabaş geçti...., diye devam etti.Ama ben bunu umursuyormuydum tabi ki hayır o an Güneş'in gözlerine dalıp gitmiştim bile ta ki Burhan beni dürtüp
--Dünyada ustaya dünyadan ustaya son durakkkkk, diyene kadar. O an tüm güzel atmosferin içine etmişti ama naparsın çekirge çekirgedir atsan atılmaz satsan satılmaz.
