KUPA KIZI VE SİNEK VALESİ

11 - Pamuk şeker.

"Duymak istediğine emin misin?"

"Eminim Rüya, anlat bana ne oldu?"

"Okul çıkışı seni bekliyordum..."

Yutkundum. Anneme anlatırken ki halim geldi gözümün önüne. Yine öyle olacaktım biliyordum.

"Sonra kaçırıldım."

"Ne?!" Endişe ve öfkeyle paylayan gözleri korku doluydu.

"Kim? Nasıl? Rüya sen o gün kaçırıldın ve ben..."

Kendi alnına vurdu.

"Aptal ben, senin bana önem vermediğini düşündüm."

"Sana böyle düşündürmek istemezdim Can üzgünüm ama seni gerçekten bekledim."

"Senin bir suçun yok ki güzelim."

Onun güzeli miyim gerçekten? Saçlarımı okşarken söylemişti cümlesini.

"Nasıl kurtuldun peki? Kimdi bunu sana yapan?"

"Babam."

Gözlerimin dolduğunu hissederken başımı aşağı eğdim.

"Baban mı? Bana ondan hiç bahsetmedin buraya o öldüğü için geldiğinizi söyledin sadece."

"Özür dilerim Can. Sana yalan söylemek zorunda kaldım. Annemi senelerce döven, işkence eden hatta bu yüzden kaçtığımız adamı bilmeni istemedim. Ne kadar iğrenç bir babam öldüğünü öğrenmeni istemedim."

"Özür dileme artık Rüya. Onun sana yaşattığı hiçbir şeyde suçun yoktu biliyorum. Kendini suçlayamazsın."

Bana olan tavrı kendimden nefret etmeme neden oluyordu. Bu kadar iyi oluşunu hakedecek ne yaptım ben?

"Yaptığı işkenceler canımıza tak etmişti. Kaçtık. Ama bizi aramaya devam etti. Beni kaçırıp annemin yerini öğrenmeye çalıştı. Ben söylemeyince de..."

Gözümden süzülen yaşlar boğazımı düğümledi.

"Alnıma silah dayadı. Beni öldürecekti."

Şiddetle ağlamaya başladığımda yine aynı hareketi yaparak beni kendine çekti ve başımı göğsüne bastırdı. Onu sımsıkı kavrayıp ağlamaya devam ettim.

"Birşey yaptı mı?"

"Ne?"

"O şerefsiz sana birşey yaptı mı?"

"Yapamadı. Sabah olunca kaçtım. Beni birtek sen kurtarabilirdin."

Elleriyle yanaklarımı avuçlayıp yüzümü yüzüyle hızaladı.

"Şimdi belki sana bunları unutturamam ama daha güzellerini yaşatabilirim bu yüzden bunu bir kenara bırak ve bize odaklan olur mu?"

Başımı sallayıp gözlerimi silmesine izin verdim.

"Şimdi söyle bana babanla en çok ne yapmak isterdin?"

"Babamla mı?"

Biraz düşündüm. Zihnimi kurcaladıkça aklıma sokakta çocukları izlediğim günler gelmeye başladı. Babasıyla beraber gezen çocuklar. Elinde pamuk şeker olan çocuklar. Babasıyla beraber pamuk şeker yiyen çocuklar.

"Pamuk şeker."

"Pamuk şeker mi?"

"Babamla beraber pamuk şeker yemek isterdim."

Elimi tutup beni oturduğumuz kayalardan kaldırdı.

"O zaman gidiyoruz."

"Nereye?"