Ay hoş geldiniz güzellleeriimm🎀 Nasılsınız? Umarım çok çok iyisinizdir.
Pusula'yı yazmayı çok özlemişim🥹
Daha fazla uzatmıyorum ve sizi bölümle baş başa bırakıyorum.
İyi okumalar!✨
Yorum yapmayı ve oylamayı lütfen unutmayın. Burada, hâlâ benimle olduğunuzu bileyim.🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🧭
"Gerçekten hazır hissediyorsun değil mi bir tanem?" Özge'nin güzel saçlarını okşarken parıltılı gözlerindeki mutluluk içimi ısıtıyordu.
"Evet öğretmenim, hemde çok hazırım. İnelim mi artık aşağıya?" Dedi gülümseyerek.
"Sakın kendini zorlama ama tamam mı? Sana zarar gelmesini istemiyorum. Abinler ve halanlar da öyle."
"Ya tamam öğretmenim gerçekten artık inebilir miyiz?"
Güldüm hafifçe. Ardından tekerlekli sandalyenin arkasına geçerek asansöre doğru ilerlemeye başladım Özge'yle birlikte. Aşağıya indiğimizde herkes masaya oturmuş, bizi bekliyordu.
"Nerde kaldınız kuzucum?" Dedi Firdevs hala bizi görür görmez.
"Öğretmenim saçlarımı ördü hala, bak nasıl olmuş?"
"Oyy çok güzel olmuş kınalı kuzum benim."
Özge aldığı tepkiye gülümserken Mirza sandalyesinden kalkıp yanımıza geldi ve elini belime koyup, "Sen geç otur, Özge'nin sandalyesine oturmasına ben yardım ederim." Diye mırıldandı. Tekerlekli sandalye masaya göre alçak kaldığı için, Özge'de sandalyeye oturuyordu.
"Aslında Özge'nin size, hepinize göstermek istediği bir şey var." Derken söylediklerini es geçip bakışlarımı önce Mirza'ya ardından sırayla herkese değdirmiştim.
"Neymiş?" Ömer'in sorusuyla Özge uzanıp elimi tuttu. Herkes merakla ikimize bakıyordu. Hemen arkamda duran Mirza'nın varlığını ise net bir şekilde hissediyordum.
"Öğretmenim.." Özge derin bir nefes alırken elini sıkı sıkı tutuyor, gözlerine güven verircesine bakıyordum.
"Yapabilirsin Özge. Daha önce de yaptın. Hadi güzelim.."
Mırıldanışımın ardından bedenini yavaşça kaldırarak titreyen bacaklarının üzerinde durdu. Ortamda derin bir sessizlik vardı. Bütün dikkatim Özge'de olduğu için tepkilerini göremiyordum ama muazzam bir şaşkınlığın içinde olduklarına emindim. Derince soluklanıp abisine doğru bir adım attığında ise Firdevs halanın ağlama sesini işittim. Bakışlarım Mirza'ya kaydı.
