Lanetli Prenses

11

Bu itirafı böylesine net bir şekilde duymayı beklemiyor olduğumdan dolayı hafifçe kalkan kaşlarımın gölgesinde kalan gözlerimdeki her bir duyguyu görmek istercesine bakıyordu.

Hızlıca ondan uzaklaştım.

"Ne saçmalık. " dedim bu anlamsız defteri gereksiz bir zamanda açıyor olduğunun farkında mıydı?

"Bana bunu yapma... Beni bu şekilde cezalandıran sen olma. " artık kendinde değil gibiydi, haklı sebebimin farkında oluşunun altında eziliyor sanki ansızın vazgeçeyim istiyordu.

Kafamı olumsuz anlamda salladım ve şimdi karşımda o duruşuna, savaşçı kişiliğine ciddi bir tezatlıkla yalvaran bu koca adamdan bir adım daha uzaklaştım.

"Ben seni seviyorum. " dedi tekrardan, bir zamanlar yerle bir etmekten korkmadığı o tarafıma tekrardan uzanmak istercesine.

"Evet o kadınla birlikte oldum. " dediğinde konudan oldukça uzaklaşıyor olduğunun farkında değildi.

"O kadınla birlikte oldum çünkü kendimi seni sevmiyor olduğuma inandırmam gerekti. Benden nefret ediyordun. Bak şimdi tam karşındayım Hazel. Başaramadım."

"İlla öğrenmek istiyorsanız. " dedim bir fısıltıdan farksız sesime eşlik eden bu anlattığı gereksiz detayları sonlandırma isteğimle.

"Ben size karşı hiç öyle duygular beslemedim. "

Koca bir yalan dedi içimdeki Hazel. Belki gerçekten bu hayatın boyunca hiç tatmadığın duyguyu hissetmedin ona karşı ama içinde filizlendirdiği o güven tohumlarının seni iyileştirebileceğine inandın. İyileşebileceğine inandın.

"Zor bir dönemden geçiyordum o kadar. Ben bir prensestim, sen ise basit bir koruma. "

Gözlerinin derininde paramparça olan her bir detayı hissettim. O her bir detayın içimde beni de yok etmekten geri durmayacak yangına iyi gelmesini istedim.

Acının yüzünün her bir mimiğine birer parça bırakışını, sinsice tüm hislerini geride bırakarak onu ele geçirişini izledim.

"Sana söyledim bir gün bakmaktan kendini alamadığın bu gözlere baktığında kime ait olduklarını algılayamayacaksın. Günü geldiğinde öyle farklı birine dönüşeceğim ki sanki nefeslerimiz birbirine hiç karışmamış gibi hayatın boyunca karşılaşmadığın birinden daha yabancı geleceğim sana."

Şaşkın bakışlarını umursamadan ekledim. Şimdi sesim daha keskindi ve istemsizce yükselmişti.

"Sana söyledim, ben sevgi ne bilmem ama nefreti her daim bir adım arkamda nefesini ensemdeymişçesine hissederek büyüdüm. Sevgimden asla emin olma ama nefretimin yaptırabileceklerinin tahminlerinin daha ötesinde olabileceğini bilerek yaşa."

Ben sevgi nedir bilmem diye tekrarladı içimdeki Hazel tekrardan bana kim olduğumu hatırlatmak istercesine.

"Yok olmuşsun, şu haline bak. Sen kim olduğunu biliyor musun? " dediğinde karşısındaki bu kadını artık tanımıyor oluşunu bu kadar net ilk fark edişiydi belki de.

Biz katil olarak doğuyoruz demişti tanıdığım biri bana daha dün gece, biz doğduğumuz anda kendi ruhumuzu diri diri gömüyoruz, biz bir katilden daha da kötü kendi katillerimiz oluyoruz demişti.

"Benden intikamını da babamla mı alıyorsun? " gözlerimin en içine bir duygu parçası görmek istercesine bakışını sürdürürken.

Yıllar önce daha küçücükken beni çığlıklarına karşı sağırlaştırdıkları, tereddüt etmeden katili oldukları vicdanıma ulaşmaya çalışmak için gözlerimin içine bakıyorlardı şimdi.