Kesik izi

6. Bölüm

DÜNYANIN BÜTÜN AĞAÇLARI TEKER TEKER KIRACAK BİRAZDAN DALLARINI. BİR ÇOCUK ACIYINCA ÇÜNKÜ, HER ŞEY, HER KES KIRILMALI.

6 Bölüm; Kalbe saplanan keskin cam parçaları

𒆜

Hüzün bize dünyanın faniliğini, şeylerin gelip geçiciliğini öğreten görkemli bir misafirdir. O misafirle biz kendi acziyetimizi, dünya içinde bir nokta olmaklığımızı, kibir ve büyüklenmenin beyhudeliğini fark ederiz.

salon koridor gibi tamamen beyaz parkeden döşenmişti yer.
Salondaki koltuklar siyah deriden yapılmıştı. Ortada büyük bir İran halısı seriliydi. Oturma grubunun ortasında büyük cam bir masa vardı. Koltukların karşısındaki duvarda ise duvara monte edilmiş bir televizyon vardı.

Duvarlarda değişik tablolar asılıydı ve sağ tarafta duvarı boydan boya kaplayan cam vardı ve ön cepheyi buradan göre biliyordum. Etrafta bir hafta önceye göre daha fazla koruma vardı nedenini sorduğumda ise tedbir amaçlı olduğunu söylemişti abim.

Şuan rahat deri koltuğa yayılmış arabalar 4 izliyordum. Herşeyden çok çabuk sıkılan bir yapım olduğu için filim izleyemiyorum. İzlesem dahi yarıda bırakıyordum. Önümdeki kâseye elimi daldırıp elime aldığım cipsi ağzıma attım.

Arka fonda çalan piyano sesi birden kesilince rahatsız edici piçin yanıma geldiğini anlayarak göz devirdim. Babasının isteği üzerine piyonu dersi aldığı için o ölünce çalmayı bırakır diye düşünmüştüm. Demek ki alışkanlıklar kolay terk edilemiyordu.

"Ciddi olamazsın."

Bir huzur yoktu anasını satayım. Omuzumun üzerinden ona baktım, kapı pervazına yaslanmış kollarını göğsünde bağlamış kaşları kalkık bir şekilde bana bakıyordu. "Gayet ciddiyim gel beraber izleyelim abicim." Sırıttı piç kurusu ağzının ortasına bir tane geçiresim vardı.

"Çocuk değilsin bunun farkındasın öyle değil mi Uraz?" Ne alakası vardı amına koyayım? Animasyon filmi izlemek beni çocuk yapıyorsa çocuktum o zaman anasını satayım.
Dilimi dişlerimin üzerinde gezdirdim. "Elime kelepçe takıldığında çocuk olmadığımın farkına vardım."

Sırıttışı yüzünden silindi ama ben gülümseyerek ona bakıyordum, acılarım ile dalga geçince en azından başkası benim için üzülmüyordu. Önüme geri döndüm ama filmi izlemek yerine boş boş televizyonu izlemeye başladım.