Öldürücü Vuruş / Yarı texting

|6. BÖLÜM|

Merhaba herkese, nasılsınız?
Umarım iyisinizdir.
Bir sonraki bölüm benim için özel bir bölüm olacak ve onu da bu hafta içerisinde sizlerle paylaşmayı düşünüyorum.

Bölüm şarkımız " Yüze Yüze Geçtim Ankara'yı - Kendimden Hallice "

Keyifli okumalar dilerim 🩵🪽

Sabahın tüm soğuğunu yiyerek piste gelmiştim. Başlangıç çizgisine geçip virajlarla dans etmeye başladım. Bir yandan da süre tutuyordum.

İlk turu tamamlayıp saate baktım. Sekiz dakika yirmi iki saniye. Derin bir nefes çekip ikinci tura geçtim.

İkinci turu da tamamlayıp tekrar saate baktım. Altı dakika kırk beş saniye. daha iyisini yapabilirim. Bir kez daha gaza bastım.

Beşinci turumu da tamamladım ardından tekrar saate baktım. Tam tamına üç dakika otuz saniye olmuştu.

Motoru kenara çekip, çimlerin üstüne oturdum. Sabahın erken saatleri olmasından dolayı kimse yoktu, fakat bir iki saate kalmadan yarışçılar gelmeye başlardı. Şu an kimsenin olmaması bile büyük şans.

İki hafta sonra yarış vardı. Beni özellikle davet etmişler ve kesinlikle katılmam gerektiğini söylemişlerdi. Benim için sorun yoktu, bulduğum her yarış hedefime giden yolda bir adım ileriye götürüyordu beni.

Sadece bir kez büyük bir yarışmaya katılmıştım yaklaşık beş sene önceydi ve rakiplerimin çoğu dünya şampiyonlarıydı.
O zamanlar benim tecrübem yok denecek kadar azdı. Yarışmaya da araya tanıdık sokup, tamamen şans eseri girmiştim.

Yarışın başlamasına bir saat kala hazır hissetmediğim için yarışmadan çekilmiştim. O an bu fırsat birdaha ayağıma gelir mi diye düşünemedim bile kendimce doğru olanı yapmıştım, çünkü henüz zamanı değildi.

Şimdi ise seneye yapılacak olan büyük yarış için uğraşıyordum. Bu sefer deneyecektim, kararlıydım. Rakiplerimin hepsi dişliydi bu yüzden daha da çok çabalamam gerekiyordu. İlk denemede kazanmak neredeyse imkansızdı ama kaybetsem bile en azından denemek istiyordum.

Şimdiye kadar zor zahmet bir dünya şampiyonunu yenmiştim. O gün orada o virajları nasıl geçtim, bitiş çizgisine ne ara ulaştım anlayamamıştım. Aramızda o kadar az mesafe vardı ki ilk başta kazandığımı algılayamadım bile çünkü kaybettiğimi sanıyordum. Hayatım boyunca hiç o kadar terlediğimi hatırlamıyorum üstelik şubat ayındaydık.

Çantamdan telefonumu çıkarıp gelen mesajları kontrol ettim. Sadece bir kaç sosyal medya bildirimi vardı.
Oturduğum yerden kalktım bu sefer eve gitmek için motoruma bindim.

Şarkılar eşliğinde nihayet evime gelmiştim.
Geceyi yerine park edip asansöre bindim. Şu an tek düşündüğüm uykuydu. Telefonuma bildirim gelince ne kadar üşensem de telefonumu çantamdan çıkardım.

Anonim: Selamm.

Siz: Selam.

Anonim: İyi dayandın bugün, ayılıp bayılırsın diye düşünüyordum.

Siz: Anlamadım? Neden ayılıp bayılıyormuşum ki?

Anonim: Gece uyumadın ya ondan.