Öldürücü Vuruş / Yarı texting

|15. BÖLÜM|

Merhaba herkese nasılsınız?
Umarım hepiniz iyisinizdir.

Normalde bölüm günümüz pazar fakat hem siz daha fazla beklemeyin diye hem de bugün benim doğum günüm o yüzden bugün yayımlamaya karar verdim.

Yazım hataları varsa şimdiden özür dilerim.

Bu bölümün şarkısını sizler seçin. Buraya sevdiğiniz şarkıları bırakabilirsiniz 🫶

O zaman yeni bölüme geçelim.
Keyifli okumalar dilerimm 🩵✨️

"Gelme peşimden!"

"Ama neden?"

Sorduğum sorular cevapsız kalırken o ilerlemeye devam etti. Onun sadece yürümesine rağmen koşarak bile yetişemiyordum.

"Abi lütfen."

Sanki ben yokmuşum gibi davranmaya devam ederken benimse elimden hiçbir şey gelmiyordu.

Ne kadar bağırırsam bağırayım ne beni duyuyor ne de görüyordu bu sadece nefesimi tüketerek beni daha da fazla yavaşlatıyordu.

Abim bir anda durduğunda daha da hızlanıp ona yetişmiştim, fakat abimin aniden koşmaya başlamasıyla henüz soluklanmadan tekrar peşinden koştum.

Bu sefer ona yaklaşamıyordum bile. Önde koşan abim ve tüm gücüyle arkasından koşan ben, sokaktaki insanlar deli olduğumuzu düşünüyor olmalılardı.

Abim aniden ara sokaktan dönüp caddeye çıkınca önüme çıkan insanları umursamadan iterek koşmaya devam ettim.

Abim Karşıdan karşıya geçtiğinde yeşil yanmadan ona yetişmek için olabildiğince hızlı olmaya çalıştım. Yeşilin yanmasına az bir zaman kaldığında neredeyse gelmiştim.

Birden önüme pazar çantasıyla çıkan teyze  beni gördüğünde ürkerek önümden adeta rüzgar gibi çekilse de ben hızımı ayarlayamayıp yola çoktan atlamıştım, üstelik yeşil ışık yanıyordu.

Yolun ortasında ne yapacağımı bilmeyerek öylece dikiliyordum sanki o an beynim işlevini yitirmiş gibiydi. Yoldan hızla gelen arabayı gördüğümde panikleyerek kendimi karşıya attım.

Yerde nefes almak için çabalıyor bir yandan da abimi bulmaya çalışıyordum.
Aldığım nefesler bana yetmiyor adeta ciğerimi yakıyordu.

Kalbim öyle hızlı atıyordu ki yanımdan geçen insanların duyduğuna eminim.
Daha fazla zaman kaybetmeden ayağa kalkmak istedim fakat bir türlü ayağa kalkamıyordum.

Yerden destek alarak ayağa kalktığımda ise sendeliyor ve tekrar düşüyordum.
Bu döngü böylece devam ederken biri beni ayağa kaldırdı.

Korkuyla arkamı döndüğümde siyah bir maskeyle karşılaştım. Siyah maskeli adam kolumu sımsıkı tutarak koşuyor ve beni de peşinden götürüyordu.

Güneşli havanın yerini birden bulutlar aldı, yağmur başladı. Esen rüzgara koşarak kafa tutuyorduk sanki, yağmur yüzümü yalayıp geçiyor esen rüzgar ise bedenimi üşütüyordu.