Aşığım Aşık Çal Bu Gece

0.2

Ben kendimi bildim bileli hep kendi halinde,kimseye karışmayan, evden okula okuldan eve giden yanlız bir kızdım.

Babam her zaman kimseye bulaşmadan gerektiği gibi okuluma gidip gelmemi istiyordu.

Hatta bir kere söz vermiştim babama, hiç bir belaya bulaşmadan okulumu bitireceğime dair.

Ama şu anki konumum sözümü tutmadığımı gösteriyordu.

Ağzıma kapanan elle birlikte okulumuzun en üst katındaki kızlar tuvaletine doğru çekilmiştim ve zorlada olsa tam 4 kız tarafından diz çöktürülmüş bir şekilde kimi beklediğimizi bilmeden bekliyordum.

Şimdi bazılarınız bana kızıyor neden kurtulmaya çalışmadın yada çalışmıyorsun diye.

Ama hem 4 kız tarafından tutulurken kaçmak zordu hatta çok zordu hemde bu işin ne söyleyecekse söyleyip bitmesini istiyordum. Ve duyduğuma göre sabah derse geç kalan 3 kız tutanak yemişlerdi ve bunun sebebinin benim hocadan özür dilemem olduğundan bahsediyorlardı.

Ben hala dizlerimin üzerinde durarken iki kız iki kolumdan kaçmamam için tutuyordu ve bir tanesi de kapının önünde gözcülük yapıyordu.

Sonunda geçen 10 dakika'nın sonunda asıl beklediğimz ve herkesin bildiği çete lideri geldiğinde beni zorla ayağa kaldırdılar. Ama hala iki tanesi kolumdan tutuyordu.Korkaklar!

-"Evettt merhaba Defne nasılsın?"

Bunu öyle garip sormuştuki bu konumda olmasam ciddi olduğunu düşünecektim.

+"Böyle garip oyunlar oynamasaydınız daha iyi olacaktım."

Bunu tükürür gibi söylemiştim.

-"Ama Defnecik senin inekliğin tutmasaydı bunlar olmayacaktı hepsi senin suçun!"

Başta sakin konuşurken sonda bağırmaya başladı. Ruh hastası galiba.

+"Ne yani suçum özür dilemek mi?"

-"Sorun özür dilemen değil halen bizimle nasıl ve ne şekilde konuşmayı öğrememiş ol-"

Daha sözünü bitirmeden koridordan ayak sesi gelince çığlık atmak için dudaklarımı aralamıştım ki arkamda duran iki kızdan biri ağzımı kapatırken bir diğeri ağzımı tutanla beraber beni zorla kabine sıkıştırıp kapıyı kitlediler.

İlk başta çok debelendim. Bir ses çıkarmaya çalıştım ama kabin zaten çok küçük olduğu için artı üç kişi girip ikisi beni köşeye sıkıştırdığı için kıpırdayamıyordum.

Sonunda debelenmeyi bırakıp hızlı hızlı inip çıkan göğsümle beraber kulak kesildim. En azından belki kimin geldiğini anlardım.

-"Sevgilim?"

Bu bir erkek sesiydi ve tuvalette görünürde bir tek çete başı olduğuna göre ona söylüyordu.

-"Batu? Burda ne işin var?"

-"Sen gelmeyince merak ettim bir bakayım dedim kötü mü yapmışım?"

-"Yok aşkım niye kötü yapmış olasın? Sen istersen iki dakika bekle makyajımı düzenleyip geleyim."

Onun sevgilisinden hiç bir hayır gelmez diyerek tam ümidimi kesmiştimki tam ayağımın önünde vurabileceğim bir yer bıraktıklarını fark ettim ve oraya var gücümle vurdum. Ne kadar ses çıkarabilmiştim bilmiyorum ama duvara çarpan kafam ve daha çok köşeye sıkıştırılan bedenim iyi birşey yapmadığımı belli ediyordu.

-"O ses neydi?"

-"Hiç bişey. Kabinde Hatice var o ses çıkardı heralde. Hatice iyimisin?"

O sırada ağzımı tutan Hatice burdayım dedi ve tek ümidim olan çocuğunda dışarıya çıktığını anladım.