0.3

103 12 50
                                    

Ben olduğum yerde kalırken karanlığın içine doğru daldı ve gözden kayboldu.

Ben ise okulun önünde durmuş bir şekilde arkasından bakakalmıştım.

Düşünceler zihnimi ele geçiriyordu. Tek düşündüğüm ise onun kim olduğuydu.

Daha fazla burada bu şekilde kalmanın mantıksız olduğunu düşünüp hızlıca battaniyeyi üzerime sarıp yürümeye başladım.

Hızla eve doğru yürürken saatin kaç olduğunu ve ailem evdeyse onlara ne açıklama yapacağımı düşünüyordum.

Annem bir hastanede hemşireydi babam ise polis.Ne kadar iyi değilmi(!)

Sonunda evimin önüne geldiğimde çantamda anahtarı aramaya başladım.Arıyordum ama çantada bir türlü bulamıyordum. Tam yere oturmuş çantamı yere boşaltacakken kapı birden açıldı ve ben o an neredeyse altıma yapacaktım.

-"Defne? Napıyorsun burda?"

Kapıyı yarı uykulu bir şekilde açan kişi abimden başkası değildi.

Tabi ben o an sadece ne hesap vericeğimi düşünüyordum.

Gerçeklerimi söyleyecektim yoksa bir bahane mi uyduracaktım?

Abim sinirli ve kavgacı bir tipti. Genelde laf olsun diye bile kavga ederdi. Onun yüzünden mahallede kimseyle arkadaş olamıyordum. Çünkü arkadaş olmaya çalıştığım kızların illaki bir yakınıyla kavga etmiş oluyordu.

Ben ne söyleyeceğimi düşünürken bir el gözümün önünde sallanmaya başladı.

-"Defne sana diyorum kızım. Ne işin var senin bu saatte dışarıda adamın tepesini attırma. Yoksa birisi bir şeymi yaptı?"

Abimin gözünde ilk defa korku kırıntısı görmüştüm. Saat en fazla kaç olabilirki abim bu kadar korkmuştu?

-"Zaten kaç defa aradım telefonunada ulaşılmıyor! Bak sinirlenmeye başlıyorum birşey söyle Defne!"

Daha fazla sessiz kalamayacağımı anladım ama şuanlık gerçeklerden uzak olmam gerekiyordu.

-"Ezgilerdeydim abi abartma istersen"

Bunu söyleyip hızlı bir şekilde yanında geçip odama yönelmiştimki aniden kolumdan tuttu.

Dişlerinin arasından sinirle;

-"Defne bana ezgi midir nedir aratma bak gece gece! Ezgi seni sırılsıklam bir şekilde eve mi gönderiyor! Hiç kıyafeti yokmu bu kızın. Bu üzerindeki battaniye kimin hem!"

Hızlı bir şekilde battaniyeyi elimden çekip hem vücudumdaki ıslaklığı hemde battaniyeyi incelemeye başladı ama gördüğü şeyden memnun olmasa gerek yüzünü buruşturdu.

Eğilip üzerime baktığımda okul formamın üzerime yapışmış olduğunun farkına vardım.

Yani şuan düşündüğü şey bu muydu? Bundan fırsat bilip elinden kurtulabilirdim.

Elinden hızla battaniyeyi çekip aldım ve bağırmaya başladım.

+"Benim ne yaptığım yada nerede olduğum seni o kadar ilgilenseydi ben ne giyersem giyeyim yada ne kadar dar olursa olsun arkamda olurdun!"

Çok alakasız bir yerden vurmuştum ama yapabilecek bir şey yoktu.

Abim ne alaka ya der gibi suratıma bakınca hızla üst kattaki odama doğru koşmaya başladım.

-"Defne gitme bir yere bu konuyu konuşacağız!"

Diye arkamdan bağırarak merdivenleri ikişer ikişer çıkmaya başladı ama ben çoktan merdivenleri bitirmiştim.

Aşığım Aşık Çal Bu GeceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin