"9. Hafta" (m)

2.9K 282 393
                                    


9 hafta

Dokuzuncu haftaya girdiğimde, hala yatak hapsim devam ediyordu. İdrar sorunu da tüm hızıyla devam ederken midemde hissettiğim şişlik büyüyordu. Öğün sayım çok artmıştı, çünkü tek seferde en fazla bir iki lokma yiyebiliyordum.

Bir de yeni bir sürpriz sorunum vardı, göğüslerim.

Neden yeni bir sorun olduğundan emin değildim, ama eskisinden farklı hissettiriyordu. Şiş ya da... Ağrılı değildi. Aslında doğru kelime, "dolgunluk"tu.

9 hafta, 1 gün

Hyunjin'in bir haftalık izni bittiğinde, sonunda biraz olsun salmıştım. O varken sürekli bir şeyler yemek zorundaydım. Çok geç uyanamıyordum ve yaptığım her hareketi takip ediyordu. Tuvalette durma sürelerimi bile hesaplıyordu...

Bu kötü bir şey değildi elbette. Benim için endişelendiğini, benim için çabaladığını biliyordum. Yine de... Evliliğimizin ilk iki yılında bana kazandırdığı kötü bir alışkanlık olmuştu; yalnızlık.

Ben, yalnız kalmayı ve kendi kendime zaman geçirmeyi seviyordum.

Ama geçen bu kısacık sürede, babana da epey alıştığımı ancak onsuz bir gün geçirdiğimde fark ettim. Akşam olup sonunda eve döndüğünde, ona sımsıkı sarılıp ağladım.

Evet, ağladım... Sebebi de sırf onu özlemiş olmam... Başta baban buna şaşırmış, sıcak bir tebessüm vermişti. Ama hamilelikte böyle şeyler normaldi, beni çok duygusallaştırmıştın...

9 hafta, 2 gün

Karnımdaki kasılmalar yüzünden, tüm vücudumun ağrıdığı gün, bir türlü geçmek bilmedi. Ama Hyunjin eve geldiğinde, sonunda yaslanacak bir sıcaklığım olduğu için memnundum.

Yine onu özlediğim için ağlayacağımı sanarken, ben acımı yüzümden okumasını istemiştim. Başarılı olduğumda, yanaklarımı avuçlarının içine aldı. "Ne oldu Felix? Her şey yolunda mı?"

Başımı yalandan aşağı yukarı salladım. "Biraz kasılmam var sadece."

"Karnın mı?"

"Karnım, kasıklarım... Bağırsaklarım bile çalışmıyormuş gibi şimdi..."

Hyunjin bana sarıldı, sırtımı sıvazlamaya başladı. "Biraz rahatlamak ister misin? Küveti doldurup yıkayayım mı seni?"

Cevap vermedim, sadece Hyunjin'in omzuna dayanmış başımı aşağı yukarı salladım. Hyunjin, beni gerçekten nasıl mutlu edeceğini çok iyi biliyordu. O söyleyene kadar, buna ne kadar ihtiyacım olduğunu bile fark etmemiştim.

Küveti hazırladığında, beni kucağına aldı. Küvetin yanına geldiğimizde yere indirdi. Önce lacivert, kısa kollu bir tişört ve bir şorttan oluşan saten gecelik takımımın üstüne yöneldi. Düğmelerini açtıktan sonra, parlak kumaşı omuzlarımdan aşağıya sıyırdı.

Karnım, cidden büyüyordu. Ve göğüslerim de... Hyunjin'in de hemen dikkatini çekecek şekilde eskisinden daha büyük, daha şekilliydi.

Tişört omuzlarımdan kayıp aşağıya düşerken, Hyunjin ister istemez göğüslerimden birisini kavradı. "Büyümüşler." Baş parmağının ucuyla göğsümün ucunu hafifçe sıktırdı.

Baban bunu yaptığı anda, dizlerimin bağı çözülüp ona tutunarak dengede durmaya çalışmış, silik bir inilti koyvermiştim.

Göğüslerimden hep çok zevk alırdım, orası doğruydu. Ama ilk defa, bir dokunuş bile beni bu hale sokmuştu.

Pregnant Diary | Hyunlix ﴾ Omegaverse ﴿ ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin