Pregnant Diary | Hyunlix ﴾ Omegaverse ﴿ ✓

"3 Hafta, 6 gün"

✧

26 yaşındaki omega Lee Felix, 2 yıl önce anlaşmalı bir evlilik yapmıştı. Babasının menfaatini göz önünde bulundurmuş, onun ayarladığı kişiyle evlenmeyi kabul etmişti.

Ne kadar ayarlanmış da olsa, ondan bir yaş büyük, güçlü bir alfayla evlenmişti. Ve bu alfa ona iyi davrandığından, Felix için bu evlilik hiç zor olmamıştı.

Birbirlerine sadık kalıyor, evin içinde yapmalarını gereken sorumlulukları yerine getiriyor, beraber evli çiftler gibi (?) zaman geçiriyorlardı.

Çok neşeli, güneşli günleri yoktu belki ama, aynı yatakta uyuyup yalnızlıklarını soğuk günlerde bile giderebiliyorlardı.

Hyunjin ve Felix, birbirine aşık değildi. Ama ikisinin arasında çok büyük bir saygı vardı ve birlikte zaman geçirdikçe, aralarında güçlü bir ilişki oluştu. Yine de, birbirini seven çiftler cümlesi, onlara biraz uzaktı. 2 yıllık evliliğin sonucunda ise, hayat onlara ufak bir sürpriz yapmaya hazırlanıyordu.

✧

Sevgili bebeğim.
Ben omega baban, Lee Felix Yongbok. Bugün normalde tam 4 hafta oluyor, ama hikayeyi en başından anlatmak istediğim için, önce sana dünü anlatacağım;

Her zamanki gibi, sabah erkenden uyandım. Eşim hala uyurken kalktım, hızla alt kata, mutfağa indim. O işe gitmeden önce kahvaltı hazırlamam gerekiyordu, bu benim sorumluluğumdu.

Öyle de oldu. Tam kahvaltı hazırlamayı bitirdiğimde, eşim aşağıya indi. Baban dakik bir adamdır, her zaman planlı ve programlıdır. Bu yüzden ben de öyleyim.

Geç kalsam ne olur, inan hiç bilmiyorum. Çünkü ben hiç geç kalmadım.

Eşimle beraber kahvaltı yaptık. Masada havadan sudan, işten biraz sohbet ettik. Ardından o çıkıp gitti. Bense ortalığı toparladım.

Klasik, öylesine bir hafta içiydi yani. Her şey normal başladı. Öğlene doğru, eşimden bir mesaj aldım. "Akşam ailem gelecek. Yemekler için bir yardımcı çağır."

"Pekala." Diye yanıtladım, eşimin her zamanki gibi soğuk mesajını. Daha fazla detaya gerek yoktu. O benden bir şey rica ediyordu (!), bense ona uyuyordum.

Öğleden sonra yemeklere yardımcı olması için aşçılarımızdan birisini çağırdım. Ancak yemek yapmaya başladığımızda, sert bir mide bulantısı hissettim.

Bununla birlikte, direk banyoya koştum.

Klozetin önüne eğilmemle, kahvaltıda yediğim her şeyin boğazımı yakarak dışarı çıkması bir oldu. Terden ıslanan saçlarım, yüzümün orasına burasına yapıştı. İğrenç, rezil bir haldeydim. Hyunjin evde olup beni böyle görmediği için memnundum.

Hasta olmamam konusunda, eşim tarafından defalarca kez uyarılmıştım. Hasta olunmasından, hastalıktan pek hoşlanmazdı. Ekstra bir baş ağrısı olarak görürdü. Bu yüzden en ufak bir halsizlik hissettiğimde doktora gider, kısa zamanda sorunu çözmeye çalışırdım. Ona hissettirmeden bile defalarca kez hastalığı yenmişliğim olmuştu.

Şimdiyse, aşçıya bir şeyler almam gerektiğini söyleyip, öylece evi terk etmiştim. Doğruca hastaneye gitmem gerekiyordu. Normalde de hasta olmamalıydım. Ama bu akşam, asla olmamalıydım.

Hastaneye vardığımda, acildeki doktor öncelikle bazı tahliller yaptı. Tahlilerin sonuçlanmasının ardından gözü elime, parmağımda taktığım yüzüğe takıldı. "Bay Hwang." Dedi sevecen bir ses tonuyla. "Tebrik ederim, 4 haftalık hamilesiniz."

Duraksadım.

Bir anda kafamın içinde benim bile sayamayacağım kadar çok şey dönmeye başlamıştı.