Unexpected Love (Sehun/EXO Fanfic)

Unexpected #17. Being introduced

Janine "Hunnie" Manansala

Kumurap-kurap ako at tumingin sa paligid ko. Aba. Gising na yata si Ate Jane? Tiningnan ko ang relo ko.

Time check ---> 6:18am

Saturday ngayon at wala akong pasok sa trabaho. Pero hindi na ako makatulog ulit. Usually kasi kapag walang pasok sinusulit ko talaga ang tulog ko. Pero ngayon talaga mukhang wala akong choice kundi tumayo ng maaga.

"Good morning Philippines and good morning Korea!" Masigla kong bati habang nag-iinat. Ano ba yan. May PBB na naman kasi kaya nahahawa ako kay Toni Gonzaga ng mga greetings niya.

"Hi, Sehun Myloves~ Good Morning~" Ngumiti ako ng malapad nang humarap ako sa wall ng kwarto namin ni Ate.

"Waaahhh! I so miss your voice na.." nag pout pa ako sa harap niya.

Muntanga na ako dito, jusme. Kausapin daw ba ang poster? Waaahh. Masisisi niyo ba ako kung nakasanayan ko ng nakakausap ko si Sehun Myloves for real? Argh!

*deep sigh*

Pero kung tutuusin parang panaginip lang lahat yung nangyari. Hindi ko alam kung mag-eenroll pa ulit si Myloves ko sa English class namin dahil sobrang busy na niya..

Kakatapos lang ng EXO'luxion Taiwan eh, at panigurado napaka rami nilang schedules niyan. Psh. Ano ba naman ang English class namin compare sa career niya di ba? Sino ba naman ako na boses lang ang alaniya at hindi pa nakikita ang itsura kumpara sa mga milyon-milyong fans nila di ba?

*deep sigh*

Sana lang kahit papaano naaalala niya pa rin ako...

Waaahh!! ASA Hunnie! Ginulu-gulo ko ang buhok ko at bahagyang sinampalang magkabilang pisngi ko.

"Hoy Janine 'Hunnie' Manansala! Kung sa ordinaryong student mo nga naaiitsapwera ka sa isang celebrity pa kaya? What does he care about you? Eh hamak na Teacher ka lang naman tapos kausap ka lang niya for 20 minutes every MWF! Sa sobrang busy niya as if naman maaalala ka pa niya?!" Pagkukumbinsi ko sa sarili ko.

T_T

All my dreams were shattered when reality hits me...

Ang sakit lang sa bangs ang katotohanang hanggang dito na lang talaga... Yes, nakausap ko siya, pero napakalaki naman ng posibilidad na ako na lang ang makaalala ng mga moment na yun... Waaahh! I feel like crying! Pero tengene lang, tama pa ba to? Masyado na yata akong
naaapektuhan kahit hindi naman dapat.

ANG HIRAP MAGING HAMAK NA FAN LANG. AT ANG TAONG GUSTO MO AY SOBRANG TAAS KUMPARA SA KALAGAYAN MO...

Do you feel me guys? Shet lang. Ang hirap mainlove kay Bias... T_T

*Blaaagg*

"Yah! Ano ba?!"

Masama ang tingin na hinanap ko ang nambato ng tsinelas sa akin. ~_~

"Ate Jane!!!" Sumigaw ako.

Kitang nag-eemote ako dito tapos babatusin ako ng tsinelas?! Napaka sadista talaga ng kapatid ko! Hmp! Alanganamang si Mama ang gagawa nun?

"Muntanga ka kasing umiiyak diyan eh. Haha." Lumabas sa likod ng pintuan si Ate JAne na bagong paligo.

"Wow ah. Imbis na magworry ka kung bakit ako umiiyak. Salamat ate, nakakatouch ka, promise." Inirapan ko siya, yung super effort na irap kasi NANGGIGIGIL AKO SA KANYA!

"Dalawang bagay lang naman yan eh, kung bakit ka umiiyak." Sabi niya habang nagtutuyo siya ng buhok. Buti naman at hindi na tumatawa. Siya kaya batuhin ko ng tsinelas. -_-