Unexpected Love (Sehun/EXO Fanfic)

Unexpected #34. Welcome to South Korea

[NAIA Terminal 1 - Philippines]

Janine "Hunnie" Manansala

Waaah shocks! Nasaan na ba 'yun? Teka. Naliligaw na yata ako! Huhu. T.T Bakit kasi nirenovate 'tong airport nato?! Ayan! Hindi ko na tuloy kabisado! Nako. T___T

"Miss, saan ka?" Lumapit sa akin si kuya guard.

Ay kuya, nandito ako sa airport! Saan pa ba?! Juthko gustung-gusto kong sabihin kay kuya guard yan kaya lang baka bigla akong iwanan dito. -3-

"Kuya! Ito po 'yung flight number ko oh, saan ba dapat pumunta?" Kahit na hiyang-hiya na ako at hindi ko na talaga alam dito dahil nag-aaral pa ako sa college nung huling punta ko dito, nagtanong parin ako kaysa naman maiwanan ako ng flight ako. Jusmiyo. -.-

Agad naman akong nakinig ng mabuti sa mga instructions ni manong guard.

----

Lhee Takeno

"Shete Hunnie! Nasaan ka na ba?" Hindi mapakaling bulong ko dito habang naghihintay na sagutin niya ang tawag ko.

I frustratedly stared at my phone nang puro ring lang ang naririnig ko. Pag ring lang ng phone ni Hunnie ang may forever! My ghad! (_ _")

Time check ----------> 03:15pm

Hala! Isang oras na lang at magboboarding na kami. Nasaan na ba ang babaitang 'yon?! Feeling ko lahat ng tao nakatingin na sa akin dito sa airport dahil hindi ko na alam kung ilang beses na akong nagpabalik-balik dito sa pwesto ko. Maiihinopa yaa ako sa sobrangt tense dito. Sana kasi kahit text man lang oh!

"BHE!!!"

"Ohmayghad Janine Manansala! Anong nangyari sa'yo?! Baka akala mo maaga pa, alas trez na oh! Napano ka ba? Hindi mo sinasagot phone mo, ni text message wala! Palagay mo ba aalis ako ng wala ka? Ano na lang gagawin natin kung maiwanan tayo ng flight natin?" Litanya ko sa kanya habang hinihingal pa sa pagsasalita.

"Yah!'' Tiningnan ko siya ng matalim ng pitikin niya ang noo ko. At tingnan mo ang bruhang 'to? Siya pa yata ang galit? =___=

"Parang hindi ako matanda sayo ah." Busangot niya.

"Oo matanda ka na! Gurangis na kaya ang bagal mong kumilos." Ungos ko sa kanya. "But seriously, hindi ko na alam ang gagawin sayo ATE."

Ang nakabusangot niyang mukha lalo pang lumukot ng tawagin ko siyang ate. Tapos ayaw naman tatawagin ng ganun. =__=

She just looked at me.

"Sorry..." teary eyed na bulong niya.

*deep sigh*

"Ano bang nangyari? Care to explain?" Malumanay nang tanong ko sa kanya.

At nag explain naman.

Sa haba ng sinabi niya heto at hanggang sa departure at pag sakay namin ng eroplano hindi pa siya tapos. -.-

"Ayun! Buti na lang talaga may guard na tumulong sa akin." Napabuntong-hininga na lang ako sa sinabi niya.

To make the long stroy short: na late day siya ng gising kanina dahil hindi daw siya makatulog kagabi. Nasiraan 'yung jeep na sinakyan niya tapos sobrang haba ng pila sa LRT at natraffic pa at isabay pa na hindi na daw niya kabisado ang NAIA at kung walang tumulong na guard sa kanya malamang na naiwanan siya ng eroplano dahil naligaw dito.

"Spell malas?" Tiningnan ko siya na ngayon ay nakasilip sa bintana ng eroplano. Sa wakas at nakaupo na rin kami. "H-U-N-N-I-E."

Nakasimangot siyang humarap sa akin. "Bakit kasi nalate ako ng gising eh!" Maktol niya.