Шархалсан зүрх

Жэйвон

                   Минсогын талаас

Минсо:Найз охинтой болсон гэж бодтол.
Хисын-Хэлэхгүй яасан юм бэ?
Сонү:Одоо хэлж л байна шдээ.
Минсо:Гэхдээ надад сайн байсан гэж яаж мэдсэн юм.
Сонү:Өөрөө хэлсэн юм аа. Хэлэх үед нь л санасан шүү.

Баахан л ууж суулаа. Тэд нартай байхад цаанаа л тайван байдаг юм. Нэг тийм тухтай.

Сонхүн:Заза харьцгаах уу даа. Орой ч болчихлоо. Би түрүүлээд явлаа жэй ийг нэг нь аргалаарай.
Сонү:Наад нэг юм аа өөрсдөө хариуцаараа. Би найз залуу руугаа явлаа.
Хисын:Минсо хүргээд өгөх үү?
Минсо:Болно лдоо гэхдээ жэй
Хисын:Хаяач дээ. Өөрөө өөрийгөө аргалаад явдаг л байсан биз дээ. Хамгийн түрүүнд тасараад уначихдаг  тэгээд ганцаараа харьчихдаг л байсан шд.
Минсо:Бид нарт гомддог байх даа.
Хисын:Гэнэт юун сонин юм яриад байгаан. Чи түрүүлж хаяж явдаг нь байсан шд.
Минсо:Заза явъя аа
                        Жонсуны талаас
Жонвон:Уучлаарай гэртээ хариарай.
Жонсун:Өөрөө хэн билээ? Яагаад намайг хөөгөөд байгаа юм.
Жонвон:Зөөгч байна аа та одоо гэртээ харина уу?
Жонсун:Гэр ээ? Гэр үү? Би гэртээ харихгүй ээ. Гэрт аав байгаа.
Жонвон:Тэгвэл тэгээд очиж унтах газар луугаа яваач дээ.
Жонсун:Унтах аа? Би хаана унтдаг билээ? Аан тийм дотуур байр гэхдээ одоо хаачихсан болохоор орууулахгүй шд.
Жонвон:Надад хамаагүй ээ. Гудамжинд хонохгүй юу.
Жонсун:Гудамж аа. Үгүй шүү. Танайх руу явъя.
Жонвон:Би яах гэж нэг согтуу залуу гэртээ аваачих уу? Сая хамт байсан найзууд чинь хаана байна.
Жонсун:Тэд үү? Тэд намайг байнга хаяад явчихдаг юм аа.
Захирал:Чи одоо тардаа наад залуугаа гэрт нь хүргэж өг. Тэгээд гэртээ хариад унт.
Жонвон:Заа. Алив босоод ир явъя

Жэй-Хөөе чи намайг хааш нь дагуулаад байгаа юм.
Жонвон:Гэр лүүгээ. Асуудал байна уу?
Жонсун:Чи муу гаж донтон яах гэж намайг гэр лүүгээ авч яваад байгаа юм.
Жонвон:Чи очих газаргүй биз дээ.
Жонсун:Байгаа очих газар байгаа. Би гэртэй хүн.
Жонвон:Гэрт чинь аав чинь байгаа шд.
Жонсун:Чи яаж мэдсийн.
Жонвон:Би жоохон үзэж харах гээд байдаг лдаа.
Жонсун:Пааа тэгвэл би хэзээ яаж үхэх юм. Хэн намайг алахаар байна. Аав л биш байгаасай. Аавд лав алуулахгүй шүү.
Жонвон:Хаха танай тэр амиа бодсон найзууд чинь л чамайг алах байхдаа.
Жонсун:Тэд нар сайн хүмүүс шүү. Тэд л миний ард байдаг. Гэхдээ чи ийм жижигхэн биетэй байж яаж намайг үүрч чадаад байгаа юм.
Жонвон:Чи өөрийгөө хөнгөн гэж бодоод байгаа юм уу? Арай гэж л дийлж байхад.
Жонсун:Тийм үү? Тэгвэл би буу....
Жонвон:Ахиад л тасарчихсан уу?

Жонсун:Би хаана байна аа.
Жонвон:Манайд
Жонсун:Юу???? Өөрөө хэн билээ?
Жонвон:Бурхан л байв гэж дээ. Чамайг сая хүчиндчихсэн одоо арил.
Жонсун:Чамайг цагдаад өгн.....
Жонвон:Тоглосон юмаа. Би тийм гаж донтон шиг харагдаад байна уу?
Жонсун:Хүнийг гадаад төрхөөр бүү дүгнэ гэдэг шүү. Тэглээч намайг жинхэнээсээ яасан ч юм билээ.
Жонвон:Би үнэхээр яагаачгүй болохоор манайхаас явна уу?
Жонсун:Гэхдээ чи?
Жонвон:Өчигдөр тасраад унасан газрын чинь зөөгч байна аа. Яваачдээ.
Жонсун:Явлаааа.
Гарахынхаа өмнө Жонсун:Ахиад хоёулаа уулзвал чи жинхэнээсээ гаж донтон шүү.

К:Архи бага ууж байлдаа. Тэглээч чамайг яагаачгүй л юм бишүү.
Жэй:Тэгсэн ч гэсэн. Тэд нарт уур хүрч байна.
К:Чамайг угаасаа хаяж явдаг л гэсэн биз дээ.
Даниэл:Бэлтгэлээ хийлдээ. Буу халаад суучих юм.
Жэй:Заа. Аашны тулам бэ *шивнэх*
К:Их зант *шивнэх*
Даниэл:Сонсогдоод байна.

Сонү:Чиний л заяа хаясан байхгүй юу даа.
Жэй:Өмнө нь нээх сүртэй зүйл болдоггүй байсан болохоор ингэж уурладаггүй байсан юм. Гэхдээ одоо танихгүй  эрэгтэй хүнтэй нэг гэрт хоносон байна шдээ.
Сонү:Чамайг тасраад унахаар чинь хэн л....

Тэр надаар тоглоод байна уу? Сонүгийн хоолой ч сонсогдохоо байлаа.

Жэй:Байж байгаад яръя тасаллаа.
Чи жинхэнээсээ гаж донтон юм байна лдаа.
Жонвон:Адилхан сургуульд сурдаг нь миний буруу биш биз дээ.
Хэмээн нүдээ ирмэв. Тэгээд намайг мөрлөн зөрөв.

[Сайхан битүүлцгээж байна уу?
Залхуу хүрсэн бөлгөө. Үргэлжлэлийг ори гоос жигшиг. Заза тоглосонийн үргэлжлэлийг цагаан сарын дараагаар өгнөө.]