Ο Αχιλλέας με κοιτάει...
Δεν ξέρω αυτό το βλέμμα είναι στεναχώρια , απελπισία δεν ξέρω...
Απλά χαμογελάω άχνα και κλείνω την πόρτα.Πάω στο αυτοκίνητο μπαίνω μέσα και ξεφυσάω , ήθελα να ξεσπάσω να ούρλιαξω , δεν ξέρω και εγώ τι..
Βάζω τα χέρια μου στο πρόσωπο και προσπαθώ να μην ξανά βάλω τα κλάματα..
Εκεί που πάω να βάλω μπρος το αμάξι , κάποιος χτυπάει στο παράθυρο...
Σηκώνω το κεφάλι μου και βλέπω πάλι τον Αχχιλεα...
Ανοίγω το παράθυρο και τον κοιτάω- Τι έγινε ;
Τον ρωτάω- Άρια.. δεν μαρεσει αυτό...
- Ποιο ;
Τον ρωτάω και τον κοιτάω- Όλο αυτό ρε Άρια κανείς λες και δεν καταλαβαίνεις!
- Αν δεν είχες ξεκινήσει όλο αυτό με τα τηλεφωνήματα , δεν θα γινόταν όλο αυτό τώρα!
Του λέω και τον κοιτάω ενώ με κοιτάει και αυτός ξεφυσάει
- Μπορείς να βγεις λίγο από το αμάξι;
Τον κοιτάω και ξεφυσάω ενώ το σκέφτομαι για λίγο
Βγαίνω και με κοιτάει ενώ έχει χαθεί στης σκέψεις του...- Τώρα τι;
- Θα μου κανείς μια χάρη ;
Τον κοιτάω και σηκώνω το φρύδι μου
- Όπως ;- Δώσε μου μια αγκαλιά...σε παρακαλώ!
Μόλις άκουσα τι μου είπε έμεινα..
Δεν δίνω απαντήσει και σκέφτομαι πολύ καλά
- Σε παρακαλώ Άρια...
Μου ξανά λέει κι με κοιτάει ενώ μου σηκώνει το πιγούνι για να τον κοιτάξω- Καλά , αλλά εάν κανείς κάτι περίεργο , ακόμα και να σε βρω στον δρόμο θα είσαι άγνωστος για εμένα να το ξέρεις !
- Το υπόσχομαι ότι δεν θα κάνω κάτι περίεργο..
Κουνάω το κεφάλι μου θετικά ενώ ξέρω ότι αυτό μετά θα με βάλει σε πολλές γαμημενες σκέψεις...
Πριν προλάβω να του απαντήσω με αρπάζει από το χέρι και με βάζει στην αγκαλιά του.
Δεν το περίμενω γιατί μου ήρθε ξαφνικό
- Αγκάλιασε με πίσω Άρια..
Μου λέει και με αγκαλιάζει πιο σφυχτα και με το ένα χέρι να χαϊδεύει τα μαλλιά μου..
Διστάζω αλλά εν τελεί τον αγκαλιάζω πίσωΑυτή η αγκαλιά ... αυτό το μέρος , δεν θα πω ψέμματα μου έχει λείψει πολύ , και δεν είναι με καμία άλλη δεν μπορώ να την συγκρίνω με καμία απολύτως...
Μετά από λίγο ξεφυσάω
- Αχιλλέα πρέπει να φύγω
Του λέω ενώ με βγάζει από την αγκαλιά του με χίλια ζόρια
Με κοιτάει ενώ μου βάζει μια τρίχα πίσω από το αυτί μου
- Να προσεχείς Άρια...
Μου λέει και προσπαθώ να μην βουρκώσω
Προσπαθώ να χαμογελάσω και του απαντάω
- Και εσυ να προσεχείς Αχιλλέα...
Είναι η τελευταία κουβέντα που λέω και μπαίνω στο αμάξι και φεύγω.Είμαι στον δρόμο και προσπαθώ να διώξω από τις σκέψεις μου όλα αυτά που μόλις έγιναν με τον Αχιλλέα , δεν θέλω να με δει έτσι ο Κρις.
Και άλλωστε τώρα πρέπει να αφοσιωθώ το τι θα γίνει...Μετά από 20 λεπτά φτάνω
Μπαίνω μέσα στο σπίτι και βλέπω τον Κρις να κάθεται στον καναπέ
- Τώρα ήρθες ;
Τον ρωτάω ενώ αφήνω την τσάντα μου και τα κλειδιά μου επάνω στο τραπέζι- έχω 10 λεπτά σχεδόν
Μου απαντάει ενώ κλείνει την τηλεόραση και με κοιτάει
Εκείνη την στιγμή τον κοιτάω και εγώ
Προσπαθώ με τα χίλια ζόρια να μην κλάψω και να βουρκώσω..
Προσπαθώ να κρύψω το βλέμμα μου σκύβοντας το κεφάλι μου και πηγαίνοντας στην κουζίνα..
- Έχεις φάει ;
Τον ρωτάωΑυτός σηκώνεται και έρχεται στην κουζίνα
- Τι θες να φτιάξεις ;- Εσυ τι θες ;
Τον ρωτάω
Έρχεται πίσω μου και με γυρνάει , ενω τόση ώρα του είχα γυρισμένη πλάτη αφού είχα ανοίξει το ψυγειο...
Προσπαθώ να τον κοιτάξω στα μάτια αλλά δεν μπορώ...
Καταπίνω και ξεφυσάω- Κοιτά με Αριάδνη
Μου λέει και τον κοιτάω
Με κοιτάει και ξεφυσάει- Γιατί όλα αυτά ; Θέλω να μιλήσουμε ήρεμα , χωρίς να τσακωθούμε...
- Κρις συγνώμη , το ξέρω μια συγνώμη δεν θα φτιάξει τίποτα...
Απλά νιώθω εγκλωβισμένη , νιώθω πιεσμένη , παρατημένη από εσένα...
Του λέω και τον κοιτάω- Γιατί ; Τι έχει γίνει και τα νιώθεις όλα αυτά , προσπαθώ να σου προσφέρω τα πάντα χωρίς να έχεις κανένα παράπονο...
- Κρις , το θέμα δεν είναι να μου προσφέρεις δώρα , εκπλήξεις και όλα τα αλλά που πιστεύεις...
Θέλω εσένα ! Με έχεις παραμελήσει , νιώθω ότι πλέον δεν σε νοιαζω .. δεν μου μιλάς , δεν με κερδίζεις όπως πριν , δεν με ακουμπάς ,με κανείς να νιώθω αόρατη...ότι δεν σε ενδιαφέρω...- Μα φυσικά και νοιάζομαι για εσένα
Προσπαθεί να ολοκληρώσει την κουβέντα του αλλά τον διακόπτω
- Αλήθεια ; Ποσό καιρό έχουμε να βγούμε σαν ζευγάρι ; Ποσό καιρό έχουμε να πάμε κάπου μαζί ( διακοπές , ένα τριήμερο κάτι ;!) Ποσό καιρό έχεις να με ακουμπήσεις ;
Δεν κάνουμε τίποτα μαζί πλέον Κρις
Το μόνο που κανείς είναι σπίτι και δουλειά , δεν βρίσκεις χρόνο για εμένα Κρις
Λέω και τα μάτια μου βουρκώνουν...
YOU ARE READING
It's you ( Book 2 The bitch of the bad boy)
RomanceΛοιπόν από ότι βλέπετε αρχίζουμε. Θέλω να πω ένα ΜΕΓΑΛΟ ευχαριστώ στα παιδιά τα οποία μου έδειξαν τεράστια υποστηρίξει σχετικά με το βιβλίο αυτό! Και πάμε πίσω στο βιβλιο μας. Η κοπέλα μας η όμορφη έχει περάσει ψυχολογία και έχει παντρευτεί αλλαααα...