It's you ( Book 2 The bitch of the bad boy)

Αυτο με κοιταξε!

Κλείνω το τηλέφωνο και πάω και εγω έξω στο μπαλκόνι να κάνω τσιγάρο...
Με κοιτάει
- Τι είπαν ;

- Περιμένουμε την φίλη σου να ετοιμαστεί !

- Κλασικά
Λέει και γελάει

- Θα με πάρουν τηλέφωνο όταν ξεκινήσουν

- Καλώς
Λέει και βγάζει τον αέρα από το καπνό
Την κοιτάω ενώ δεν έχω πάρει τα μάτια μου από πάνω της...

- Σταματά να με κοιτάς έτσι !

- Δεν μπορώ...
Της απαντάω και την κοιτάω στο μάτια

- Αχιλλέα !
Μου λέει και χαμογελάω
Ξέρω ότι την κάνω να νιώθει άβολα , αλλά έτσι έχει όταν ο άλλος σαρεσει
Αν ήξερε τι πρόβλημα είχε κάνει τώρα θα γέλαγε ...

- Αφού είσαι πολύ όμορφη ! Και ξέρεις τι θέλω να κάνω αυτήν την στιγμή !
Της λέω και γελάει άχνα και σβήνει το τσιγάρο

Εκείνη την στιγμή γελάει και κάθεται στην καρέκλα...
- Τι έπαθες ;
Την ρωτάω και με κοιτάει

- Εγώ τίποτα ... εσυ ;
Με ρωτάει και με κοιτάει

Προφανώς το κατάλαβε και με είδε
- Και εσυ τι κοιτάς εκεί κάτω Άρια ;
Λέω και σηκώνω το φρύδι μου

- Αυτό με κοίταξε ...
Λέει και χαμογελάει

Γελάω και κάθομαι και εγώ στην καρέκλα
Η Άρια κάθεται με το κινητό της, κάνω τελευταία τζούρα από το τσιγάρο και το σβήνω
Βγάζω και εγώ το τηλέφωνο μου και καθόμαστε μέχρι να με πάρουν τηλέφωνο τα παιδιά...

- Αλήθεια συγνώμη για την ερώτηση που θα κάνω ... αλλά όντως ο Στέφανος τον έβαλε;

- Ναι...
Απαντάει και με κοιτάει

- Τον μαλακα ! Πάντα μια ζωή θα δημιουργεί πρόβλημα ! Αν τον είχα εδώ...

- Αχιλλέα...
Μου λέει και με κοιτάει ενώ δυσταζει να πει αυτό που θέλει να πει...

- Τι;
Μην με κοιτάς έτσι και λέγε !

- Νόμιζα ότι στο είπα η Δανάη...

- Τι πράγμα ρε Άρια ;;;

- Ο Στέφανος .. δεν... δεν ζει πλέον..

- Τι πράγμα ;
Της απαντάω και χάνω την γη από τα πόδια μου... Δεν το περίμενα...

- Μάλλον δολοφονήθηκε...
Συνεχίζει και σηκώνομαι από την καρέκλα και κοιτάω τον ουρανό , όσο κόντρα , όσες μαλακιες να είχαν γίνει με τον Στέφανο ήταν μόνο και μόνο επειδή ζήλευε αλλά αυτό ήταν λίγο βάρη για εμένα....Μεγαλωσα μαζί του πριν φύγει από την συμμορία ήμασταν μαζί ... κάναμε τα πάντα μαζί...

Η Άρια σηκώνεται και έρχεται δίπλα μου...
- Συγγνώμη Αχιλλέα...

- Μην ζητάς συγνώμη μωρό μου...
Της λέω και με αγκαλιάζει...

- Είσαι νταξει ;
Με ρωτάει και την κοιτάω

- Καλά θα είμαι μην μου αγχώνεσαι...αν και δεν μου φαίνεται τυχαίο αυτό...

- Τι εννοείς ;
Μου λέει και βγαίνει από την αγκαλιά μου και μα κοιτάει

- Εννοώ ότι μπορεί να έχει σχέση και ο Κρις με αυτό...

Με κοιτάει και το σκέφτεται ...
- Δεν νομίζω ο Κρις να έφτανε ως εκεί...
Μου λέει και με κοιτάει

- Μωρό δεν το ξέρεις αυτό...
Είχε φύγει καθόλου ο Κρις έστω για 2 η 3 μέρες ;

Εκείνη κάθεται και σκέφτεται ενώ μένει κάγκελο...
- Ναι ...
Απαντάει και με κοιτάει ενώ ούτε εκείνη μπορεί να το πιστέψει...

- Δεν , δεν μπορεί να το έκανε αυτός ...

Εγώ την κοιτάω και ξέρω ότι δεν θα μπορέσω να κάνω κάτι να την ηρεμήσω
- Αχιλλέα , δεν μπορεί έτσι ;
Με ξανά ρωτάει και την κοιτάω

- Άρια...

Καθεται στην καρέκλα και βάζει τα χέρια της στο κεφάλι της χωρίς να το πίστεψει...
Καιθομαι στα γόνατα μου και την κάνω να με κοιτάξει
- Άρια ...

- Σιχαίνομαι  τον εαυτό μου ... σιχαίνομαι που μα άγγιζε .... Δεν γίνεται αυτό....

- Μωρό μου ηρέμησε !!

- Δεν το καταλαβαίνεις Αχιλλέα , τον άφησα να με ακουμπήσει εφόσον είχε κάνει τέτοιο πράγμα και δεν κατάλαβα τίποτα ... ζούσα μαζί του !! Οο Θεέ μου ...

- Άρια μου ! Θα μιλήσουμε αύριο στον δικηγόρο και θα πάμε μαζί ! Ακούς ! Τώρα θα μπει για τα καλά μέσα !

Εκείνη ξεφυσάει και με κοιτάει ενώ μπλέκει τα δάχτυλα της στα μαλλιά της και με κοιτάει

- Δεν πρόκειται να σε πειράξει μωρό μου ! Είμαι εγώ μαζί σου... Θα τον σκοτώσω εγώ αν σε πειράξει και δεν θα είναι ο μόνος λόγος !
Της λέω και με κοιτάει στα μάτια ...
Βάζω το χέρι μου στο μάγουλο της χαϊδεύοντας την , εκείνη έρχεται κοντά μιυ σε απόσταση αναπνοής αφού κοιτάει μια τα μάτια μου και μια τα χείλη μου...
Ερχόμαστε και οι δυο μας σιγά σιγά που τα χείλη μας ακουμπούσαν το ένα τ'αλλο , την κοιτάω εφόσον ξέρω ότι δεν πρέπει και βάζω το αντίχειρα μου στα χείλη της , ώστε να μην γίνει κάτι που δεν πρέπει...
Την φιλάω στο μέτωπο και με κοιτάει ...

- Συγγνώμη...
Λέει και την κοιτάω

- Να μην μου ζητάς συγγνώμη...
Της απαντάω και με κοιτάει

- Τότε γιατί ...
Πάει να συνεχίσει την ερώτηση και την σταματώ ενώ της απαντάω

- Επειδή σε σέβομαι μωρό μου ...
Της απαντάω και με κοιτάει ενώ χαμογελάει